Znajomość Leningrad Zoo

Po raz pierwszy w zoo Leningrad byłem z powrotem w 1989 roku Kto mógłby sobie wyobrazić, że w następnym tysiącleciu, Pójdę przez wejście serwisu :)

Chcę podziękować Anastasia i całą administrację Zoo Leningrad na okazję do lepszego poznania "wewnętrzna kuchnia" zoo, jej pracownicy i oczywiście mieszkańców.

Udało się dość „blisko”, aby spotkać się Linda i kotów truchtem Dusya. Ich współżycie jest udany eksperyment przeprowadzony przez zoo. Na półtora miesiąca Lynx kotek podsazhen był dokładnie w tym samym wieku, i udało się! Ten kotek był kochany.

Jak powiedział Olga I. (głowa zwierząt demonstracyjnych), na początku eksperymentu nie którzy nie wiedzą, że Kochanie wzrośnie trochę mniej „średni” kot jest, ale teraz, różnica w ich wielkości bardziej widocznym miejscu :) I zaprzyjaźnić się też! Dusi Mam kryjówkę w „jeśli nagle”, ale za rok 4 th konkubinatu Duska nie używać go nie kiedykolwiek!

Karmić je oddzielnie. Dokładniej Duska podawany osobno, ale w tym samym czasie, może ukraść kawałek kurczaka Linda łatwo.

Ale tu Linda Duska dostać płyty jest problematyczne. Pracownicy zoo są bardzo ładne postanowił wydać osobne zasilanie. zebrano że pudełko z podłużnego, wąskiego fragmentu, który łatwo przechodzi kota, jednak Lynx nie będą w stanie wejść.

I smaczne farshik spodziewa Duska, w swoim zacisznym zakątku tego hostelu :)

Linda nie zagrać w którąś z pracy, to wystarczyło do lin z parą piór. To wdzięczne zwierzę, po czym odwrócił się do pioruna, który pokonał komórki miejscem, w którym pierze ... aparat szybko uderzył rozmazanych ujęć :)

Za tym wszystkim „oburzenia” spokojnie obserwował kochanie. Kto by nie chciał, i wydawało się, że o wielkości niego, w oczach tego kota jest widoczny moc ... to „niewzruszona skała spokój” :) Generalnie tak, ale mieszkają razem z rysia pozostawia swój ślad.

Następnego zwierzę, które nie spełniają tego wilka z ciemnego nazwy - Shadow. O nią zgodzili powiedzieć Elena Vasileva. Jak się okazało, to wilk jako dziecko mieszkał w swoim domu!

Cień, bardzo nerwowy i kapryśny stwór. Czasami, gdy ma swój nastrój, że zbliża się do szyby oddzielającej ją od zwiedzających, a zaczyna „małpa”, szczerząc zęby i warczy na przechodniów. I oczywiście, wiele skał na nią :) Nikt nie może zrozumieć, cień, dlaczego ludzie rzucają ją w klatce różne przedmioty, od żywności do kamienia, choć nie w to, a nie inne nie trzeba! :(

Nie wiem dokładnie, kiedy będzie naszym następnym spotkaniu, ale chciałbym wierzyć, że to się stanie -) Mam nadzieję, że mogę powiedzieć o lisa Anton wydra Tosh i najdroższych ghule :) I oczywiście, o innych, nie mniej interesujących mieszkańców Leningrad zoo!