Fram Georgij Sedov: prawdziwa historia legendy

Fram Georgij Sedov: Nordic legenda

Jako dziecko, wiele radzieckich dzieci entuzjastycznie czytać książki o wielkich odkryciach geograficznych odkrywców, badaczy polarnych. Jednym z takich książka była historia „Prawdziwym sercem Fram”, napisany przez Yu Chernov. Książka opowiada o psie Georgij Sedov - Tobolsk husky o nazwie Fram. Kiedy Sedov zmarł na szkorbut w lutym 1914 roku i został pochowany żeglarzy w Cape Rudolf Frahm Byłem niedaleko grobu właściciela. Marynarze zostawili mu trochę jedzenia i lewo. Więcej psów nie zaobserwowano.

Jednak czy to rzeczywiście tak jest? Z wyprawy Šedová wszystko nie było tak romantyczne jak w książkach dla dzieci: on był zupełnie katastrofalne. Z 2000 km do Bieguna Północnego Sedov był tylko trochę więcej niż 100 km, zabijając ludzi i psów. Ale zanim wyruszył w drogę, w jednym z popularnych magazynów Sedov opublikował esej o dość pretensjonalnym tytułem „How I odkrył Biegun Północny” ... Nawiasem mówiąc, w tym czasie na Biegunie Północnym został Piri, więc nie jest jasne że zamierza otworzyć po raz drugi Siedow.

Członkowie ekspedycji

Formacja psów zaprzęgowych

Od shapkozakidatelskie Sedov i jego nastrój nie jest na tyle poważne podejście do organizacji i przygotowania wyprawy były bardzo widoczne, naukowcy odmówiono kampanii finansowania publicznego. Fundusze zebrane w formie darowizn, organizatorzy musieli oszczędzać na wszystkim. W tym psów.

Większość psów nie były rideable i zwykłe kundle, złapany na ulicach i wysypiska śmieci Archangielska. I tylko niektóre z psów husky sanki były prawdziwe, sprowadzone z Tobolsk prowincji. Jest wśród tych psów i przybył na pokładzie szkunera „St. Wielki męczennik Fock”, zakupione do pływania Sedov i Fram.

Oznacza to, Fram był tylko pies sanki, poprzednio Sedov nie należą i których nie miał stosunek do niego. Ponadto świadkowie wspomniał, że jego ukochany pies Sedov i nie FRAM Varnak - duży pies uwięziony w Archangielsku z kundli. Który z psami na zdjęciu głaszcząc żona Vera Šedová Valeryanovna, nie jest znana, ale ktoś przyszedł do głowy, że stare zdjęcie pokazuje dokładnie to samo Fram - tak historia zaczęła się kształtować ...

I w żadnym oficjalnym dokumencie povetstvuyuschem o wyprawie i śmierci Sedov, Fram nie wspomniano. Nie ma nic na wiernego psa w pamiętnikach żeglarzy i Pustoshny Linnik pochowanego i kierownik wyprawy. Brak wzmianki o Fram i ewidencji pozostałych członków wyprawy. Mówiąc jedynie, że byli blisko ostatniego przystanku kilka psów i część ciężarów. Pozostałe psy najwyraźniej właśnie zostały wyczerpane, skazane na zagładę, i całkowicie bezużyteczne dla ocalałych członków ekspedycji.

To wszystko. Prawdziwa historia nie jest tak romantyczny jak to wygląda w książkach.

fakty

Ale nawet jeśli jest to legenda oddania Fram - tylko mitem. To nie znaczy, że historia psiego oddania wszystko wymyślił i upiększać. Wiele z nich - ze wszystkich części świata.

Hachiko - Akity japońskie. Ten pies znał tak wielu ludzi, historia psa tak dobrze udokumentowane, że pytanie nie było w niczym. Hachiko czekał na jego wieloletnim zmarłego właściciela, bez opuszczania swojego stanowiska aż do śmierci.

prawo - Togliatti Shepherd. Cud ocalały z wypadku samochodowym, który zabił jego Masters, wierny i pozostał w miejscu ich śmierci w ciągu kilku lat. Próbowali dostać się do niego więcej niż raz, ale pies zawsze uciekł i wrócił do miejsca, w którym po raz ostatni widział hosta.

Greyfayers Bobby - Skye Terrier w Edynburgu, pilnuje grobu swojego pana aż 14 lat. Mieszczanie byli tak zadowoleni z oddaniem do małego psa, który został przyznany Bobby status „psów burmistrza”, który zapisanych go przed zniszczeniem na równi z zabłąkanych krewnych.

włoski pies Fido 14 lat uciekał się do spełnienia jego gospodarz, który zginął w czasie bombardowania w 1943 roku. Znajduje się pomnik, doceniają tego wiernego przyjaciela.

Co w głąb historii, a tutaj jest przykładem naszych czasów: 6 lat na jednym z cmentarzy argentyńskie pasterz nazwie kapitan Żyje na grobie swego pana. Kapitan często wychodzi się z innymi członkami rodziny, szczęśliwy, aby komunikować się z innymi ludźmi. Ale zawsze spędza noc w pobliżu pomnika zmarłego właściciela, Miguel Guzman. Pies niezależnie znalazł miejsce pochówku, uciekł z domu po pogrzebie.

Historia Fram jest prawdopodobne, piękna legenda, ale prawdziwe oddanie psów do ich właścicieli znacznie bardziej imponujące ...