Recenzje psów rasy mops

Wielu stałych gości dogsecrets.ru napisać do nas i powiedz nam o swoich zwierząt. W tym artykule, wybraliśmy opinie właścicieli psów rasy mops. Jeśli ty też jesteś właścicielem tej wspaniałej rasy, możesz podzielić się swoją opinią na subskrypcję na dole artykułów w dziedzinie "komentarz",

przeglądu №1

Mieszkam Pug Bella, który 3 lata wcześniej było mopsiha Jolie, która mieszkała w naszej rodzinie od 12 lat. Więc mogę powiedzieć wiele na temat charakteru i zachowania tego gatunku. Chcę tylko zwrócić uwagę dwa identyczne pugs nie stało. Wszystkie takie same, każdy będzie miał swój własny charakter, i oczywiście wiele zależy od wykształcenia.

Kiedy kupiłem Jolie, byłem nastolatkiem, a nie szczególnie zaangażowany w edukację: Mam go na łóżku i spał, i lubi szczekać przy najmniejszym pretekstem. Nie powiem, że to było doskonale wychowane i wychowany pies, ale co miała łagodny i oddany. Z taką radość i rozkosz przywitała mnie, nie tylko po każdym moim powrocie do domu (nawet jeśli nie masz 10 minut), ale każdego ranka.

Pamiętam, jak ona opowiada moje lekcje, kiedy byłem w szkole, książki czytać do niej, a ona słuchała nich. Chodzenie z nią była przyjemnością, nigdy nie prowadziła na smyczy zawsze było cicho obok siebie, nie ciągnąc mnie za sobą. Pamiętam z moich sąsiadów były duże psy, zawsze chodził z nimi tylko w trampki i spodnie, jak mogli i szarpać smycz, i skakać, łamiąc rajstopy.

I Jolie i może bezpiecznie chodzić na wysokich obcasach. Jedyny problem, że ja spotkałem - to jest coś, że mój Jolie nie tolerują ciepła. Brak wycieczki do plaży lub długie spacery w upale, nie popełnić. Jolie zmarła ze starości, kiedy byłem dorosły. Teraz mam własną rodzinę, dziecko, i chciałem, aby go zrozumieć i spokojny przyjaciel, który nigdy nie zaszkodzi.

I choć ze względu na zainteresowania, czytałem o wielu ras psów, wiedziałem od początku, że zakup jeszcze mops, i stały się naszą urodę Bella. Tak, nawet jeśli wymaga to dodatkowej opieki dla zmarszczek na twarzy i oczu, nawet chrapanie podczas snu, nie zauważy te braki.

Alexander, Moskwa

przeglądu №2

Nie jesteśmy tak długo, a jego żona cierpiała od wyboru rasy pytanie psa. Po dzieci wzrosła i poszedł z nami, chcieliśmy stworzyć przyjazny wykształcony zwierzę. W naszym domu mieszkają kilka właściciele mopsy, a my byliśmy po prostu zadowoleni z tych psów. Szlachetność, spokój, posłuszeństwo, wydaje się, że psy te nie powodują problemów do ich właścicieli.

W ogóle, po pewnym namyśle, kupiliśmy ładny czarny Puppy mopsonka. Nazywali go Charlie. I wtedy się zaczęło. Widzieliśmy coś dorosłych hodowane psy, a nasz szczeniak nie było tak. Był zbyt wysokiej porywający dla mopsy, mops naprawdę nie robić, a jakiś terrier. Rzucili się po domu, zawsze byłem w żartobliwy nastrój, a co najważniejsze, nie chciał być sam na minutę.

Krótko mówiąc, osoba dorosła i zrównoważony mops szczeniak - to zupełnie inny pies. Nasza rodzina, szczerze mówiąc, nie był na to gotowy. Porozmawiaj z sąsiadami właścicieli mopsy, mówili, że z wiekiem przechodzi, i konieczne jest, aby przetrwać ten okres wysokiej porywający i dowiedz się, aby zobaczyć go w swojej radości.

Pamiętam, że nawet ta myśl dać Charlie, ale kiedy zobaczył jego ludzi przenikliwy wzrok, a potem ta myśl od razu poczułem wstyd. Ogólnie rzecz biorąc, mamy wpisane cierpliwość i czekał ten okres, edukacja równoległa Charlick robi. Teraz jest to mądry spokojny chłopak, który rzadko można zobaczyć biega, nawet na spacer.

Charlick lubi jeść (więcej karmieniem Mops), Ale tylko w domu, na ulicy, nigdy nie podnosi skrawki niż często cierpią z powodu innych ras, a nawet wielu ras. Twierdził, że mopsy - pies z genetyczną predyspozycją do licznych chorób, ale tylko odwiedzić weterynarza szczepień ochronnych.

Charlie 4 lata z nami, a do tej pory nie miałem żadnych problemów z jego zdrowiem. Może mamy zdrowe Mops, czy dbamy o to, ale moja żona i ja myślę, że to właśnie zdorovyachkom, co nam się podoba ze smakiem i zawsze w dobrym nastroju.

Igor, Petersburg

przeglądu №3

I stała się kochanką mops nie z własnej woli. Nakładające przystojny Zhorzhik moja córka dała młodemu człowiekowi. Ona szczeniak posyusyukala sześć miesięcy i przeniósł się do innego miasta na studia. Więc ja zostałem sam w mieszkaniu z nim, nie boi się mocnych słów, bestii.

Moja córka miała zepsute, to nie jest absolutnie podniósł go jak psa, a bawić się z niego jak kotka. W rezultacie mam zepsute arystokratę, który widział we mnie sługę i nie chciał słuchać. Że jest imponujący widok swego, gdy usiadł obok miski i czekał, kiedy będę go karmić.

Arystokratyczne maniery mój pug nie było zająć, ale także złe nawyki miał dużo. Na przykład, aby odzwyczaić mu spać w łóżku było bardzo trudne, tylko udało się znaleźć kompromis w postaci zgody spać na swojej kanapie. On stanowczo odmówił spać sama w pokoju, ale jeśli wziąć pod uwagę jego imponującą chrapanie, miałem trudny okres. Ale szybko przyzwyczaiłem się do chrapania i jego sposób na stałe za mną po mieszkaniu.

Zacząłem nawet rozbawić swoją stałą obecność. Gotuję w kuchni jest, jest on ściśle obserwując każdy ruch. I włączyć telewizor, to jest przymocowany blisko i kieruje patrzeć na ekran. Uważam się za bohaterem, ponieważ re-dorosły mops i uniezależnić go od złych nawyków, nie jest łatwym zadaniem. Ale, co dziwne, zaczęliśmy żyć w doskonałej harmonii, a my rozumiemy siebie, dosłownie bez słów.

Szczerze mówiąc, nigdy nie byłem zapalonym hodowcy psów, ale George udało się mnie przekonać, że psy - to naprawdę prawdziwymi i szczerymi przyjaciółmi człowieka. Jedyny problem - wylinka, George jakoś bardzo długie wiaty, że nie może mi proszę, jak jego drobnym blond włosy na stałe trzymać się odzież i dywany. Ale wylinka - wspólny problem dla wszystkich psów, a nie sądzę, mopsy są bardzo różni się pod tym względem od innych ras.