Wierny Rusłan (historia pies stróżujący)

:
IMDb: 8.5
KinoPoisk.Ru 7,75

Film, który został wprowadzony na powieści G. Vladimova, tego opisu i zrozumienia tragicznej historii pies stróżujący (owczarek niemiecki) o nazwie Rusłan. Voice-over są świetne Aleksiej Batalov przekazuje myśli i uczucia Ruslan, pozwalając widzom zrozumieć motywy zachowań psów.

Film - czas, kiedy ze względu na „odwilż”, wiele obozów zostały rozwiązane. Czasami widz stać Ruslan myśli o swoim poprzednim życiu. Według wspomnień, jest oczywiste, że to szczęście dla tego sprytnego psa. Usługa obok szefa, procedury na świecie. A ten świat składał się z oświetlonych obozów otoczonych drutem kolczastym.

Porządek musi być chronione, i to było głównym zadaniem Ruslana. To było niemożliwe, aby zapobiec więzień miał zbliżyć się do drutu kolczastego. Te prawdy zostały do ​​Ruslan niezaprzeczalne, niewzruszonej rozkazy obozu. Jednak wątpliwości co do poprawności kolejności, można zobaczyć w swoich wspomnieniach o psie Ingus, którego zdolność do służyć jako przykład dla wszystkich psów. Ingus został zastrzelony, gdy próbował powstrzymać masakrę więźniów. „Instruktor”, psów, bezinteresownie kochać psy, po obejrzeniu ich zabijanie szalony, czując Ingus. Dog „instruktor” był przewodnikiem w świecie bez przemocy.

Po kasacie zakonu obozu zostało zakłócone. Zlecenie otrzymał pozbyć się psów. Ale nie każdy może być tak okrutny, aby zrobić z ich oddziałów, niektóre z psów, w tym Ruslan, są po prostu porzucone. Niektóre psy przystosowały i przez Ruslana to był upadek świata.

Chce przywrócić porządek, biega codziennie „w pracy”, aby spotkać się z pociągu z więźniami. Potem wrócił do wioski, aby chronić „brudny”, który osłonięty psa. Film kończy się z faktem, że Komsomołu, który wszedł na scenę, pies widzi nową partię więźniów i eskortować ich do obozu. Zakładając, że kolumna nie zachowuje się poprawnie, psy atakują ludzi. Widząc odpychają psy uciekają, a Rusłan, który nie brał udziału w ataku na ludzi zabitych.

Kilka faktów: Tale Vladimova „Wierny Rusłan” został napisany w 1975 roku i został zakazany do publikacji. Została wydana w Niemczech, gdy autor wysłał rękopis za granicą. Podczas tej George Vladimov został wydalony ze Związku Pisarzy i wkrótce został zmuszony do emigracji. Po jego imigracji, jak to było w zwyczaju w ZSRR, wszystkie prace autora zostały automatycznie zakazane.