Zebry

„Tiger koń” - tak w dawnych czasach nazywano zebra (łac. Hippotigris). Jej kolorystyka paski ukrywa je przed drapieżnikami, czy zebra stojący w wysokiej trawie, to nie jest tak łatwe do zobaczenia.

Tak więc, „Kamizelka” ratuje od dzikich sąsiadów zebra, ale od ludzi dotkniętych konia, ponownie dzięki ich skóry. Niektóre gatunki zebra, zebra quagga przykład, zostały całkowicie wymazane przez myśliwych egzotycznych skór, które panie europejskie zdobionych ich sypialni.

Warto zauważyć, że zebra jest rzeczywiście czarny z białymi paskami, a nie odwrotnie. U niektórych gatunków tego zwierzęcia źrebiąt rodzą zupełnie czarny lub brąz, a następnie na ich ciała przebijaniu światłowodów. Nawiasem mówiąc, każdy rysunek zebry - jedyny, jako kodów paskowych o produktach w sklepie. Dla ludzkiego oka, te wzory wydają się chaotyczne, ale zebromalyshi wyróżnia matkami innych krewnych w kodzie paskiem.

W przyrodzie zebra Oni żyją tylko w Afryce. I teraz byli tylko we wschodniej i południowej części kontynentu. Najbardziej powszechne jest płaski (lub osłona) Zebra. W porównaniu z innymi rodzajami niej krótszy, bardziej krępe, krótkie nogi i grubą szyję.

Inną cechą tego - dodatkowe jasnobrązowe paski, które znajdują się między białymi i czarnymi. sawanna zebry Lubią gromadzić w dużych stadach (do 1000 osobników) i wędrować stepy w poszukiwaniu nowych pastwisk. Uważa się, że kiedyś inne roślinożerne - różne antylopy - przyjść do nowych obszarów świeżej trawy.

Desert zebra są o wiele szczuplejsze i wyższe Savannah, są one nazywane zebra Grevy'ego. Są najrzadszych w swoim rodzaju. Mają bardzo piękne wdzięku głowę jak koni pełnej krwi krajowych. Gazy gatunków Grevy'ego bardziej subtelne i częściej niż w Savannah.

Ponadto, mają one inny zespół - rozciąga się od mane do góry ogona wzdłuż kręgosłupa. Mówi się, że w bardzo młodych źrebiąt, ona jest trochę Grivko że wraz z wiekiem zmienia się w ciemną linię. Niektóre konie domowe też jest linia. Kłucie grzywa pustyni Zebra - tak samo jak wszystkie zebry - trochę dłużej, tak, że ten koń jest czasami przypomina punka.

Zebra górska Wyglądają bardziej jak ich krewnych nizinnych, ale nie tak masywne. Jak na pustyni, gór wolą małe firmy - nie więcej niż dziesięć osób. Mogą one być bardzo długi czas, aby wędrować w poszukiwaniu nowych pastwisk i długo bez wody można pić tylko raz dziennie. Kiedy dzikie stepy całkowicie wypalić, przychodzą na pastwiska i zwierząt gospodarskich konkurować z krów i owiec.

W nocy, są przechowywane w otwartych przestrzeniach. Drapieżnik więc jest mniej prawdopodobne, aby ukryć się w zasadzkę i zaatakować znienacka. Podczas długich podróży, są one łączone z antylopy, żyrafy, bawoły i strusie. Pomimo faktu, że zebry boją, widząc w nich raczej słaby i są czujne sąsiadów, takich jak strusie, pomóc im dostrzec niebezpieczeństwo.

Ogólnie rzecz biorąc, ich średnia prędkość wynosi około 60 kilometrów na godzinę, ale jeśli złapie drapieżnika, to może „dodać gazu” i rozwijać prędkość do 80km / h, ale nie na długo. W końcu, to zatrzymać się i próbować odeprzeć kopyt i zębów. Pomimo tej obrony, ludzie udało się je złapać dla ogrodów zoologicznych. Uważa, że ​​„tygrys” konie nie jest szczególnie przegap rodzime stepy w niewoli. Ale oswojone nie spieszy: w kontakcie z osobą, są one bardzo niechętnie, a ich szkolenie jest prawie niemożliwe. Choć istnieją wyjątki wszędzie.