Historia rasy Mastif Angielski

Moloss, przynajmniej do tej pory, nie jest już właściwa rasa. Być może rzeczywiście Molosy nigdy nie była niezależna rasa. Dość dawno to termin, o którym mowa specjalnego rodzaju psami. "Moloss - gotowy, cicho ugryźć" - powiedział Danuntsio.

Ale były czasy, kiedy te skały, czyli skały we współczesnym znaczeniu tego słowa nie istnieją w ogóle. Najprawdopodobniej słowo „Molosy” zwanego typu psy, które pricheslyayut dziś Molosy typu.

Ten ciężki krępy pies z krótkim pyskiem, pokryte fałdami w obszarach, w których skóra jest w przeciwieństwie do modelu szkieletowego nie staje się krótszy. „Nie kaganiec i twarz” - mówi w jego historii Petro Skantsiani w jego historii „Wokół Moloss”. W rzeczywistości Molosy stale generować zwroty jak: „Odzwierciedla on”, „prawdziwego mędrca” My znowu użył Molosy terminu zamiast molossoida typologicznie ponieważ nie należy do molossoidam małych ras psów. Jednak nie wszystkie z nich wywołują podobne odczucia.

Mops - odnosi się także do molossoidam. Jednak patrząc na niego chce się uśmiechnąć, a nie szacunku podziw. bokser - Molosy również poważny rozmiar. To jest - to doskonały pies dla ochrony. Jednak mało kto na widok tego, aby naprawdę poczuć przerażenie zmieszane z szacunkiem. Dlatego, aby molossoidam wiele psów. Ale moloss wzywamy tylko tych z tylko jedną z form ich mieszane uczucia strachu i podziwu, chęć mieć psa jako przyjaciela i przeczuciu tego, co by się stało, gdyby ten pies jakoś rozpoznać w tobie wroga.

Mastiff i Bullmastiff, oficjalnie zdefiniowany przez ekspertów jako molossoidy psów są, sądząc po wrażeniu, które produkują, autentycznej moloss i chcemy, aby połączyć je w ten sposób. Obie te rasy mają wspólne pochodzenie. W rzeczywistości pochodzi od mastifa bullmastiff krzyżując je z dawnego buldoga. To nie jest trudne do odgadnięcia z nazwy.

W 55 rpne legiony Cezara wylądowali na Wyspach Brytyjskich, gdzie mają do czynienia z 2 rodzajami psów. Pierwszym był krępy, z ogromna w porównaniu z głową ciała i krótkich, ale bardzo potężne szczęki, szybko odczuwalne kawior niosącego prywatne legionistów. Jest prawdopodobne, że te psy były przodkami buldoga, jak również częściowo i nowoczesny Bullmastiff. Drugi typ psa jest ogromna wielkość, te lwy, ale nie psy.

Te psy były bezpośrednimi potomkami mastiffów Asher-babilońskich, który został przywieziony do Anglii przez Fenicjan w 500 lat przed najazdem Rzymian. Dla porównania, Molosy Imperium, którego Rzymianie uważane za najlepsze walki psów, psy wyglądały elegancko kryte. Po podbił Brytanię, Rzymianie odeszli, zabierając ze sobą swoje psy uderzyło po angielsku, co nazwali walki Brytyjczyków i który zaczął być używany na arenie, zmuszając się do walki z dzikimi zwierzętami.

Po upadku Cesarstwa Rzymskiego, Brytyjskie psy bojowe wykorzystywane w Gwardii, gdzie stał się znany jako „lokajów”. Następnie, w 1200 roku, czyli na przełomie wieków, te psy zaczęły być wykorzystywane do ochrony królewskich terenów łowieckich. W tym czasie nazwa „psa łańcuchowego” został zastąpiony przez Mastif, Mastif i wtedy. Więc mamy do średniowiecza. W Rzymie, potem spotkało historię z Sir Pir Lee, angielskiego dżentelmena, rannego w bitwie pod Azincourt. Wiele dni to Mastif pies wzruszająca troska o niego dbać i to uratowało mu życie. Wdzięczność do rodziny Sir Pira wyrostki wszystkich potomków tego psa, który tym samym stał się założycielem linii mastifów angielskich. W renesansowym mastiff jest ponownie wykorzystywany jako pies walki.

I przestrzegać 1st Queen Elizabeth, który był wielkim miłośnikiem tego spektaklu. To właśnie w tym czasie, chcąc zwiększyć psów agility, dog skrzyżowane z Buldog. Otrzymał specjalny stał przodkowie rasy Bullmastiff. Należy jednak przypomnieć, że to nie był nowoczesny buldog angielski, krępy i przysadzisty, i średniej wielkości pies, zwinny i długonoga. Od tego czasu oba rodzaje stopniowo dzieli się na dwa bardzo różne rasy. Dzisiaj dość wyraźnie odróżnić je.

Najlepsze i najgorsze czasy angielski Mastif

W drugiej połowie 19 wieku mastiffów stały się niezwykle popularne. Klub „Old English Mastiff” - pierwsza organizacja publiczna hodować mastify i utrzymanie czystości rasy. Został założony w 1883 roku. To jest - jeden z najstarszych angielskich klubów specjalistycznych sobakovodcheskih.

W tym czasie mastiffs otrzymały już dość powszechne. 81 psów tej rasy był reprezentowany na wystawie w Londynie w 1872 roku. A następnie początku kryzysu. W czasie wojen światowych, rasa była praktycznie obniżona do zera, i była na skraju wyginięcia. Wojna jest zawsze szkodliwe dla dużych psów, głównie ze względów ekonomicznych.

Kiedy jedzenie nie jest jeszcze wystarczająco dużo ludzi, psy automatycznie staje się zbędne i największe usta usta znikają w pierwszej kolejności. Więc po 2. II wojny światowej przeżył tylko proizvoditelnitsa który był jeszcze w stanie produkować potomstwo. Rasa została uratowana dzięki 2 czynników: po pierwsze na początku wojny, niektóre psy zostały wysłane do Ameryki.

Po drugie, mieszkaniec Londynu, pani Nora Dicken, zapalonym miłośnikiem tej rasy, silnie wygięte, aby zapobiec jego wyginięcia. Pani Dicken był taki sam chwyt jak jej ulubionych mastiffów. Pojechała do Stanów Zjednoczonych i Kanady, nie znaleziono źródła finansowania i uzyskał nowe psy. Ona zachęciła wszystkich członków do podjęcia aktywnej współpracy i wsparcie finansowe otrzymane od każdego z 10 funtów. Jej wysiłki były bezskuteczne.

Udało jej się uratować rasę. Oczywiście problem pozostał. Od tego czasu hodowla rasy następuje poprzez chowu wsobnego, który jest ściśle związany hodowli. Takie rozcieńczenie można prowadzić w pewnych wad genetycznych, które nastąpiło. braki genetyczne nadal pozostaje jednym z głównych problemów mastiffów. Jednakże, nie było wyboru. Ale ważne jest, aby podkreślić, że nowoczesne hodowców z jednego roku w celu poprawy rasy i wszelkie obecny kurs mastiff poprawnie pochodzącą - silny zdrowy pies, zdolność do utrzymania aktywnej witalności i dobrego stanu zdrowia przez 10 lat.