Początki mastif tybetański

Mastif tybetański wzmiankowana po raz pierwszy w 1122 roku pne. znaleziono w chińskiej księdze Shu-króla te odniesienia. Wydaje się, że nasz pies przez wiele lat naszego istnienia niewiele się zmieniła. Istnieje hipoteza, że ​​tybetański jest bezpośrednim potomkiem pierwszych psów, które pojawiły się na Ziemi około 5000 lat temu. Z tego pies pochodził z jednej strony - psy górskie z długimi włosami, a na drugim Mesopotamian Molosy obrazu, który można zobaczyć na słynnych płaskorzeźby.

Te ogromne Molosy, mogą być ojcem greckiej i rzymskiej Molosser, z którego z kolei wystąpił Mastino Neapolitana, psy Bordeaux i wszystkie bieżące Mastino z krótkimi włosami. Po książce Shu-King otworzy dzieła Arystotelesa, gdzie znajdziemy również wzmiankę o mastifa tybetańskiego. Jednak opis filozofa jest daleki od rzeczywistości, ponieważ opowiada historię psa to skrzyżowanie psa i tygrysa. Opis grecki Gosfena bardziej realistyczne. Pisał tylko gigantyczny pies z ogromnym głowy i silnych kości. Kilka wieków później, czyli w 1271 roku w Tybecie, Marco Polo wszedł, ujrzał Mastif tybetański, i uczynił go bardzo silne wrażenie. Jednak obcy mówi o psie nie tylko zło, ale także ogromny, jak osioł. Oczywiste przesada. Kiedy Europejczycy byli w stanie zobaczyć tybetańskiego osła, okazało się, że zwierzę zwykle nie osiągają wysokość nawet metr. Jednak porównanie dawna pobudza wyobraźnię psów koparki i przyrodników.

Bardzo długo na mastif tybetański został określony jako psy, a legendarne niż realne, a nierzadko porównał je z yeti. To było jakiś czas po podróży Marco Polo przed kolejna europejska była w stanie sprostać Mastif tybetański. Stało się to w 1774 roku, kiedy gubernator Bengalu, starając się naprawić stosunki z sąsiadami, aby przejść do Tybetu George klamry. Misja nie powiodła się, ale Klamra widział mastify tybetańskie i uczynił ich opis. ogromny wzrost tego psa, głównie długowłosy i bardzo okrutny. Inne zachowane opisać nic nowego do tego przyczynić. Musieli być zadowoleni aż do połowy 19 wieku, kiedy to Zachód przyszedł prawdziwe, autentyczne mastify.

Jednak legenda mastiffów okrucieństwem był bardzo wytrwały i te psy są nadal traktowani jak dzikie zwierzęta niż jak psy. Pierwsze mastiffs zostały natychmiast wysłane do zoo w Londynie. Niektóre psy zmarło ponieważ nie mogli dostosować się do specyfiki klimatu Europejskiej. Ocaleni identyfikowane jako dzikie i otrzymał znak - „! Nie przychodź” Oczywiście, charakter ówczesnego pies nie był cukier. W istocie były one Watchmen, ochroniarze, a nawet więcej myśliwych i wszystkich tych ról wymaga pewnej twardości charakteru. W ojczyźnie rasy nie miał stałego własnym imieniu. Mastiff zwany „Dokuy”. „Przed” - drzwi „strajk” - pies. Jednak ta nazwa została podana do wszystkich, bez wyjątku, psy obronne, natomiast jako psy myśliwskie otrzymała nazwę „Shakuy”. „Sha” oznacza mięso. Nazwa „dokuy” sugeruje, że mastif tybetański był przede wszystkim strażnikiem, a nie pies myśliwski.

Wbrew opinii tylko Marco Polo, stwierdzając, że te psy były używane do polowania lwa i ogromny Buffalo. Niestety, te lwy tygrysy, zwierzęta były nieznane podróżnych Venetian. Bawół Polo zwane jaków, zwierzęta groźne na pierwszy rzut oka tych, którzy nigdy ich nie widział. W rzeczywistości są one nieszkodliwe i oswojony. Dlatego też uzasadnione jest założenie, że pies towarzyszył stada jaków, a nie w celu ich polować i chronić je przed drapieżnikami.

Ale wracając do historii rasy, który w 20. wieku wspólną smutny los ich kraju pochodzenia. Tybet został po raz pierwszy zdobyty przez Brytyjczyków, a następnie Chiny. Dalajlama został zmuszony do ucieczki i przyszedł poważny kryzys, trwa do dziś. Ten kryzys nie mógł dotykać psów. Jak zawsze próbowali pozbyć się tych, którzy są bardziej wzrost, ponieważ zawierają duże psy były drogie. Po tym wszystkim, w domu Mastif tybetański zniknął całkowicie. Rasa uratowany w Nepalu. Tam król wziął pod swoje skrzydła skałę. W 1966 roku specjalny program ochrony i hodowli tych psów został przyjęty. To dzięki nepalskiej, Mastif tybetański udało się zdobyć sympatię zachodniej Europie. Pod koniec lat 1960, kiedy Tybet znajduje się pod chińskimi rządami wolne Nepal stał się miejscem pielgrzymek dla turystów, zwłaszcza Amerykanów. Byli wspinaczy, którzy marzyli o wspinaczki Himalajów, hipisów, którzy chcieli przyłączyć się do filozofii buddyjskiej. I wszyscy oni przyszli z podziwu na widok wielkich, szlachetnych psów frolicking w dolinie. W rzeczywistości, pierwsze okazy zostały sprowadzone do Stanów Zjednoczonych. Jednak dotarli tam przez pomyłkę. W 1958 roku, parę Mastifów Tybetańskich został podarowany przez prezydenta Eisenhowera. Jednak chciał dać dwie tybetańskie teriery, małe psy, wdzięku domu. Ambasada USA było małe zamieszanie, a zamiast tego prezydent przyszedł dwóch gigantów, których przewodniczący może nieco mylić przekazane senator Gary Darby. Senator doskonała opieka dla nich, ale hodowla nie zamierza hodować. Zajęło Anna Roar który odkrył te psy w Nepalu. To ona była założycielem Amerykańskiego Towarzystwa mastifa tybetańskiego. W Europie, Mastif tybetański wyhodowana w Anglii, Holandii, Niemczech, Francji, a teraz w Rosji.

Jednak wokół tej rasy jest nadal debata urodzony i legendy, a także psów trochę informacji do publicznej wiadomości przychodzi bardzo rzadko.

We Francji rasa miała szczęście. Pierwszy Mastif tybetański zyskała słynny aktor Alain Delon, który zawsze mówił o nich z wielkim entuzjazmem. Dziś liczba Mastif tybetański we Francji co najmniej 150 zarejestrowanych psów.

W Rosji, małe zwierzęta, ale nie ma powodu, aby wierzyć, że istnieją możliwości do promowania i rozpowszechniania tej rasy.