Pląsawica u psów

Pląsawica odnosi się do chorób układu nerwowego. U psów, objawia się w postaci szybkich, mimowolnymi, kurczowego i nieskoordynowanych skurczów mięśni w różnych częściach ciała, w różnych kombinacjach.

przyczyny

Oryginalne przyczyny pląsawica u psów nie jest dokładnie wyjaśnione, ale niektórzy naukowcy uważają, że pląsawica występuje jako powikłanie nerwowego postaci zarazy, albo jest konsekwencją zaburzeń ośrodkowego i autonomicznego układu nerwowego. Ponadto pojawienie się choroby przyczyniają się do wyczerpania, niedokrwistość i wad wrodzonych u zwierząt. Są bardziej narażone na pląsawica szczeniąt rasowych.

objawy

Objawy są wyrażone w pląsawica nieuporządkowane skurcze mięśni szyi, przednie i tylne łapy. W tym przypadku, podczas snu, lub gdy zwierzę jest w znieczuleniu, drganie zatrzymał się, a gdy podekscytowany wzmocniony. skurcze mięśni nie towarzyszy utrata przytomności, ale koordynacja ruchów jest zakłócony, utrudniony posiłek. Nieznacznie przyspieszony puls często aritmichen, temperatura ciała zwierzęcia jest normalne. W sympatycznymi napadów choroby ustępują po jednym do trzech miesięcy w niekorzystnej sytuacji podczas pies umiera. W niektórych przypadkach, drgawki mogą utrzymywać się przez całe życie zwierzęcia.

leczenie

Jeśli pies jest z rozpoznaniem pląsawica, a następnie muszą być chronione przed wilgocią i zimnej, nadmierne pobudzenie, zapewnić umiarkowane ćwiczenia na świeżym powietrzu. Chore szczenięta muszą być podawane cztery razy dziennie, w zależności od masy ciała psa jest przekazywana od 200 do 500 g surowego mięsa na dzień. Stosowane hipnotycznym fenobarbital i innych barbituranów. Każdemu zwierzęciu podaje się dożylnie w dzień dziesięć do piętnastu mg roztworu Novocaine 0,5 procent na tydzień. W celu pobudzenia tworzenia się krwinek, pies w dużych dawkach podanych witamina B12, i antianemin, tiaminbromid i kampolon.

Zapobieganie obejmuje pląsawica terminowe szczepienia i żywienia. Wyszkolony i silny pies jest rzadziej chorują niż słaby i wyczerpany. Poprawić odporność zwierzęcia na ewentualną realizację polityki zdrowotnej i działań.