Parwowirusa psów

Parwowirusa psów - zakaźna choroba wirusowa wpływając psy. wirusem pojawia się w dwóch oddzielnych formach. Najbardziej powszechne jest postać jelitową, która jest uważana za charakterystyczną przejawy wymioty, biegunka, utrata masy ciała i utrata apetytu (anoreksję). Mniej powszechne jest kształt serca, wpływa na mięśnie serca szczeniąt w wieku od 6 tygodni do 6 miesięcy. Częstość występowania jest teraz znacznie spadły dzięki wczesnym szczepienia szczeniąt.

Objawy i rodzaje

Główne objawy parwowirusa zapalenie jelit jest silna krwawa biegunka, senność, brak apetytu, gorączka, wymioty i znaczna utrata wagi. Jelitowy forma parwowirusa narusza zdolność organizmu do wchłaniania substancji odżywczych, a wkrótce chore zwierzę zaczyna cierpieć na odwodnienie i osłabienie spowodowane nedostochnoy wchłanianie białek i płynu. Błony śluzowe oczu i ust zapalny i tętno wzrasta. Na obmacywanie brzucha pies może czuć ból lub dyskomfort. Niekiedy chore psy zamiast podniesienie temperatury mogą oglądać spaść.

przyczyny

Najczęstszą przyczyną choroby zakażenia staje gineticheski zmodyfikowany wariant zwykłym parwowirus - psi parwowirus drugiego typu. Istnieje wiele czynników ryzyka, które zwiększają podatność na zakażenia psów, ale w zasadzie, że wirus jest przenoszony przez bezpośredni kontakt z zakażonym zwierzęciem lub jego odchodami. Duża koncentracja wirusa stwierdzono w kale zarażonych psów, a choroba jest przekazywana do innych zwierząt po wąchania. Czasami właściciel przenosi wirusa do domu na butach z cząstek zakażonych odchodów. To potwierdziło, że wirus może żyć przez wiele lat w glebie. Jest odporny na działanie wielu środków czyszczących i zmian pogodowych. Jeśli z jakiegokolwiek powodu, kontakt z kałem, traktować je w kontakcie z powierzchnią środka zawierającego chlor. Wiadomym jest, że chlor może zniszczyć tylko parwowirusa.

Nieprawidłowa szczepienia obwodu i odrzucenie przeszczepów może prowadzić do infekcji parwowirusem. Hodowle i schrony, które zawierają dużą liczbę złych szczeniąt vaktsinirovannnyh są szczególnie niebezpieczne dla infekcji. Z nieznanych powodów, niektóre rasy psów, takich jak Rottweiler, Doberman, pit bull, labrodor Retriever, Owczarek niemiecki, angielski Springer spaniel i psów zaprzęgowych są szczególnie podatne na tę chorobę. Choroby i leczenie farmakologiczne, w którym normalny odpowiedzi obniżoną odpornością może zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia choroby.

diagnostyka

Canine parwowirus jest diagnozowana na podstawie badania, testy biochemiczne, badanie ogólne moczu, RTG i USG jamy brzusznej. Musisz również pełną morfologię krwi i chemii profil. Zakażenie parwowirusem wskaźnik jest niskie miana leukocytów, w szczególności w obecności krwawych biegunek. Profil chemii krwi i moczu może ujawnić zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, limfopenia i zaburzenia równowagi elektrolitowej. Rentgenowskie jamy brzusznej może ujawnić niedrożność jelit i brzucha ultradźwiękowe - powiększenie węzłów chłonnych w pachwinach lub jelit płynu wypełniającego.

Musisz podać weterynarza szczegółowy wywiad medyczny swojego zwierzaka, opisując jego ostatnich sesji i objawy choroby. Jeśli dostarcza próbkę kału lub wymiotów, weterynarz może zbadać je pod mikroskopem.

leczenie

Ponieważ choroba ma charakter wirusowy, prawdziwa uczta nie istnieje. Leczenie mające na celu wyeliminowanie objawów i prepyatstvovuyuschee posleduschego infekcji bakteryjnej, najlepiej jest wykonywać w szpitalu. Intensywna terapia i systematyczne środki wsparcia - sposób na rekonwalescencji. potrzebna jest przepływ płynu dożylnego i podaży, aby przywrócić równowagę płynów w organizmie po biegunkę i odwodnienie. Należy również monitorować poziom elektrolitów i białek. Lek do leczenia obejmują środki przeciwwymiotne, blokery H2 w celu zmniejszenia nudności, antybiotyki i leki protivogilmintnye. 70% psów przetrwać chorobę, ale czasami śmierć odwadniania i późniejszego poważnego zakażenia bakteryjnego, toksyny bakterii w krwi lub ciężkim krwawieniem z przewodu pokarmowego. Przeżywalność jest niższa u młodych szczeniąt, ponieważ ich układ odpornościowy nie jest jeszcze wystarczająco rozwinięta. Przypadki nagłej śmierci są często obserwowane wśród zakażonych szczeniąt.

styl życia

Nawet po psa odzyskać jego system odpornościowy jest osłabiony i podatny na choroby zwierząt. Omówić z waszymi drogami lekarza weterynarii w celu poprawy odporności i zapobiegania chorobom psa. Na etapie odzyskiwania dla psa byłaby szczególnie przydatna lekkostrawna dieta.

W ciągu następnych dwóch miesięcy po odzyskaniu psa jest nosicielem choroby. W tym okresie, zwierzę musi być izolowane i doradzić sąsiadów, aby pokazać ich sobakveterinaru. Umyć wszystkie elementy pies domowy (misy, pojemniki, hodowla, zabawki) z nietoksycznych detergentów. Po odzyskaniu, pies staje się długoterminowa odporność na parwowirus, ale to nie gwarantuje, że zwierzę nigdy nie chorują.

profilaktyka

Najlepsza profilaktyka schematu szczepienia parwowirus jest poprawna. Szczenięta powinny być nauczane w sześć, dziewięć i dwanaście miesięcy. Jest to konieczne, aby powstrzymać psa przed kontaktem z innymi zwierzętami na ulicy, aż po dwóch tygodniach od dnia ostatniego szczepienia. Rasy zagrożone, należy przedłużyć okres wstępnego szczepienia do 22 tygodni.

Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne