Zespoły mielodysplastyczne u psów

Koty cierpiące na zespół mielodysplastyczny częściej niż psy

Objawy i rodzaje

• słabość

• letarg

• Pale błony śluzowe

• odchudzanie

• nadmierne krwawienia

• nawracającymi zakażeniami

• Wzrost śledziony i wątroby

przyczyny

• zakażenie

• dysplazję szpiku kostnego

• Neutropenii o podłożu immunologicznym (wywołanej steroidami)

• Zatrucie toksycznych leków (na przykład estrogenu, przeciwnowotworowe, leki cytotoksyczne, lub kombinacja trimetoprim i szczepionki)

diagnostyka

trzeba będzie zapewnić szczegółową historię psa do weterynarza choroby, w tym opis objawów. Lekarz zrobi kompletne badanie lekarskie, brać chemię krwi, badanie ogólne moczu i przeprowadzić pełną krwinek. Badanie krwi jest szczególnie ważne dla diagnozy, jak można to stwierdzić mniejszą liczbę elementów komórkowych (niedobór krwinek). Niektóre psy obserwowano również niedokrwistość megaloblastyczna.

Inne warianty mogą zawierać duże, nieprawidłowe płytki i niedojrzałych granulocytów (Typ białych ciałek krwi), nieregularny kształt i wielkość. Lekarz weterynarii będzie również pobrać próbkę szpiku kostnego w celu zbadania tworzenie czerwonych i białych krwinek oraz wykrywania nieprawidłowości.

leczenie

W przypadku braku schorzenie Leczenie zazwyczaj niespecyficzne. Psy cierpiące na syndrom mielodysplastyczny, są często przedmiotem poważnych powikłań (infekcji), wymagających intensywnej opieki. W tych przypadkach, zwierzęta muszą przejść leczenie antybiotykiem, natomiast liczba elementów komórkowych we krwi nie jest normalne. Psy są bardziej podatne na powikłania z ciężką niedokrwistością i krwawienia, tak że wymagają one wielu transfuzji krwi.

rehabilitacja

Podczas leczenia należy regularnie podejmują próbę krwi psa ocenić postęp odzysku. Niestety dla psów z zespołem mielodysplastycznym, nawet po leczeniu złym rokowaniem. Jednak stabilizacja stanu zwierzęcia jest konieczna, aby uniknąć dalszego pogorszenia objawów.