Choroby zakaźne kotów: niedoboru immunologicznego kotów

Wirusowe niedoboru immunologicznego kotów - to w większości przypadków, utajonego zakażenia, który wpływa na układ odpornościowy. Czynnikiem sprawczym jest lentiwirusa (wirus FIV). Wirus niedoboru odporności kotów zakaźny został otwarty w 1986 roku. Pierwszy przypadek został zarejestrowany w jednej z hodowli w Kalifornii. Wirus jest podobna do czynnik wywołujący AIDS u ludzi (HIV), ale niebezpieczne tylko dla kotów.

Często podatne na choroby bezdomnych kotów. W związku z tym, możemy założyć, że wirus jest przenoszony przez ślinę ugryzienia. Informacja o możliwości zakażenia gdy parowanie nie jest dostępna.

objawy

Patogen niedoboru odporności powoduje zmiany w T-limfocytów. Okres inkubacji wynosi 4-6 tygodni i zastąpione ostrym, objawy, które są charakterystyczne bardzo wysoką temperaturę (ponad 40 stopni), adenopatia i leukopenia. Często obserwowane u pacjentów z kotami biegunka, zapalenie skóry i zmniejszenie stężenia hemoglobiny. Ostra faza jest zastąpiona przez okres utajonego, który może trwać od kilku miesięcy do trzech lat. Pod koniec okresu utajonego powolny (trwające miesięcy lub nawet lat) wzrost przejawów syndromu chronicznego niedoboru odporności.

W badaniu z udziałem pacjentów z niedoborami odporności znalezionego kociego zakaźnego Choroby przewlekłe masowe. Najczęstszym: uszkodzenie błony śluzowej jamy ustnej i dziąseł, przewlekła biegunka, brak apetytu i znaczną utratę masy ciała, nawracającej gorączki, nawracające zapalenie górnego układu oddechowego, wyciek z nosa, łzawienie oczu, zapalenie kanału słuchowego dróg oddechowych. Wszystkie objawy te są podobne do objawów innych chorób z niedoborem odporności, takich jak białaczki i raka powstawania przerzutów.

diagnostyka

Do diagnozy serologicznej i immunologicznych stosując badania, w którym stan jest określony, a stosunek subpopulacji limfocytów T.

leczenie

Na tym etapie całkowicie wyleczyć zwierzę nie jest możliwe. W większości przypadków stosuje się leczenie objawowe, zwiększa odporność u kotów.

Program leczenia polega na wykorzystaniu protivogippoznogo immunoglobuliny lub normalnych ludzkich immunoglobulin (odry) w dawce 0,5-1 ml. Lek podawano drogą iniekcji, podskórnie albo domięśniowo co 2-3 dni. W tym samym czasie do zwalczania chorobotwórczych mikroflora zastosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania (penicyliny, cefalosporyny, ampioks ampicylinę). Leczenie jest uzupełniony przez podanie wewnętrznego i pozajelitowym pomocą witamin. Powoływani są jako leki przeciwhistaminowe - suprastin, Tavegil, difenhydramina, pipolfen.

profilaktyka

Niestety, nie ma szczepień ochronnych przeciwko wirusowi niedoboru odporności kotów, więc nie pozwól kotu na ulicę, gdzie można walczyć z innymi zwierzętami. Środki zapobiegawcze można również uznać kastracja jak wykastrowane koty są mniej prawdopodobne, aby walczyć. Gdy zawartość grupy kotów powinien sprawdzić zwierząt na obecność tego zakażenia. Zwierzęta-nosicielami wirusa powinny być izolowane od zdrowych.