Znane gatunki ryb starożytnego: Kim są XIPHACTINUS?

Ogromne XIPHACTINUS kredowych morzach Kansas wyglądu przypomina nowoczesną ryby, Tarpon Atlantycki. Ale w tym samym XIPHACTINUS ma bardziej ostre zęby i doskonałe nowoczesne okazy wielkości ryb.

XIPHACTINUS ma naprawdę potężne, skierowane do przodu i szczęki w górę. Zęby-zęby wystają pionowo w górę, unosząc lekko na zewnątrz zarówno do dużych elementów produkcyjnych można skutecznie posiadanych. Dolna szczęka XIPHACTINUS rzekomo naukowcy, nie zawiera mniej niż 12 długie, gładkie i spiczaste zęby z zaokrąglonym przekroju. Zęby mają różne rozmiary, ale generalnie prawie wszystkie gumy się na zewnątrz, ryby 9-10 cm. Gdy ten drapieżne morskich zamknięte szczęki zębów górnej i dolnej szczęki były przeznaczone dla nich szczeliny, a tym samym nie przeszkadzając sobie nawzajem.

Kiedy początkowe odkrycie, które miało miejsce w 1822 roku, naukowcy uważali, że XIPHACTINUS zęby i szczęki rozwinięte nie mogą należeć do ryb, gadów i niektórych toothy morskich. Zęby XIPHACTINUS bardzo gładka i wypolerowana niemal przypominają zęby krokodyla i generalnie podobne cechy obce zębów ryb. Każdy z zębów jest w specjalnej szczelinie - pęcherzyki, podczas gdy prawie wszystkie ryby zęby są przymocowane do szczęk, rosnące bezpośrednio od nich.

XIPHACTINUS miał silny i opływowy korpus, który można nazwać śledziokształtne. Uważa się, że XIPHACTINUS bardzo żarłoczne ryby, a tym samym mogą być połykane w całości dość duże, osiągając 1,5 m, produkcję. Ale stał się morskie drapieżniki często żerują i ofiarą takich jak rekiny Cretoxyrhina lub Squalicorax.

Naukowcy uważają, że XIPHACTINUS zniknął na długo przed rozpoczęciem okresu kredowego, kiedyś morze śródlądowe suszone Kansas. Większość szczątków znalezionych właśnie powodu kredowych złóż Morza Wewnętrznego, znajdujących się w dzisiejszym Kansas.

Również ten starożytny ryby miał silny muskularny ogon i dużych płetw piersiowych skrzydła. Wszystko to razem stworzyło drapieżnika szum głębinach oceanu. Eksperci-naukowcy twierdzą, że XIPHACTINUS, jak niektóre współczesne ryby mogły wyskoczyć z powierzchni wody w poszukiwaniu zdobyczy. Ryba mogła wspiąć się na wysokość do 3 metrów nad wodą, nie wyskakują z oceanem w tym samym czasie całkowicie.

XIPHACTINUS miał w starożytnych oceanów dużej dystrybucji terytorialnej. Pierwsze szczątki kopalne Uznaje się, że drapieżnik morski znaleziono w 1870 roku, co jest teraz Ameryka Północna. Ale dla XXI wieku, naukowcy mogli wielokrotnie pochwalić znajdzie różne fragmenty XIPHACTINUS w Czechach, Gruzji, Irlandii Północnej, rejonie Wołgi i Australii.

Istnieje duże prawdopodobieństwo, że XIPHACTINUS może konkurować o terytorium i drapieżne z gigantycznym mozazavry. Na korzyść tej teorii pokazuje na każdym piersiowego płetwy XIPHACTINUS najdłużej trwającym kolec, pokryte emalią, która jest większa niż 3 metry. Jest to narzędzie wykorzystywane do ochrony, i to najlepiej z niego korzystać, gdy atakuje z dołu, który odróżnić gigantyczne tylozaur. Również w lipcu 2010 roku, został znaleziony z skamieniałe fragmenty tylozaur XIPHACTINUS w jego szczękach. Znalezisko zostało odkryte w Kanadzie, w pobliżu miasta Manitoba.

Brak informacji o reprodukcji XIPHACTINUS stwierdzono do tej pory, a najmniejszy znany z fragmentów żuchwy kopia długość wynosiła 30 cm. Najnowsze XIPHACTINUS znaleziono fragmenty należą do kampanu życia.

Również wielu ilustracje pokazują stad XIPHACTINUS, ale wiarygodnie ustalić, że nie było to możliwe do tej pory. Na rzecz tego stylu życia XIPHACTINUS świadczy ich charakterystycznej migracyjnego szkolnego ryb, chorobowość.