Starożytne zwierząt lądowych, gdzie mieszkali hoplitomeriks?

Fauna epoki prehistorycznej był niezwykle bogaty i choć wielu z wędrówką, podczas gdy fauna ziem znacznie różni się od swoich obecnych krewnych, niektóre były nadal bardzo podobne do nich. Na przykład, jak jesteśmy pewni paleontologów wiele milionów lat temu nie było w jednym z zakątków naszej planety niesamowite Creation - hoplitomeriks że wygląda bardzo przypomina nowoczesną jelenia.

Hoplitomeriks lub Hoplitomeryx Łacińskiej, miał, jak okazało się, sztukę, kilka gatunków żyło na ziemi w dość długim okresie późnego miocenu i pliocenu występują również. To po prostu była epoka (początek o niej przyszedł ponad dwadzieścia milionów lat temu), kiedy świat zwierzęcy znalazł nadzwyczajną różnorodność powodu pewnych zmian klimatycznych, a wśród ssaków było wielu roślinożerny.

Jednym z nich był najstarszym przedstawicielem parzystokopytnych hoplitomeriks którzy wybrali swoje miejsce życia południową część obecnego Włoszech, a dokładniej - region zwanych Gargano, "pięta" półwysep rozruchu. W tym czasie ta część terytorium Włoch nie został jeszcze pojedyncze pasmo górskie, ponieważ są one teraz: jak poziom wody otaczającej tych obszarów była istotnie wyższa niż obecny, nie było oddzielne wyspy, z jego unikalnych fauny.

Pozostałości po znalezionym wyspie Gargano stworzenia (oczywiście już skamieniałych) - w tym hoplitomeriksa - odzyskano archeolodzy w wyrobiskach ponad pół wieku i poddano analizie. Wyniki tych badań doprowadziły do ​​pewnych wniosków na temat cech wyglądu tych zwierząt, i zgadnijcie jaki był ich sposób na życie - i choć niektóre z tych zwierząt parzystokopytnych jest jeszcze mało znany, próba odtworzenia ich wyglądu przyniosła interesujące rezultaty.

Tak więc, jednym z najbardziej uderzających cech hoplitomeriksa pięć napalone procesy sablepodobnyh w przedniej części czaszki, które miały różne długości, a największe z nich to centralna, a te, które zostały umieszczone na obu jego stronach, nad oczodołami.

Oprócz tych zgrabnych rogami (w porównaniu z podobnym tworzenia kości na jego czole krewnych) mają hoplitomeriksa występować jako para raczej długie kły, które dały mu pewne podobieństwo do istoty szablastozębne. Jednak pomimo kilku dzikim wyglądzie, hoplitomeriksy były typowymi roślinożercami przeżuwaczy, spełniającą głód rośnie w ich naturalnych siedlisk flory. Wymiary znalezione w Gargano szkielety przedstawicieli tego gatunku dawnych zwierząt sugerują naukowcom, że mieli kilka morfotypy, znacznie różniące się wymiary: Były oba raczej małe i bardzo duże niewymiarowe i osoby. Ostatnim jego cera wyglądała, bez względu na to, jak dziwne, nie jelenie i łosie, jest bardzo masywny - na wszystkich zewnętrznych łaski - było ich tułowia.

Nawiasem mówiąc, w środowisku naukowym nie ma zgody co do sposobu występować w hoplitomeriksa rodzinnym wiele podgatunków. Równolegle są dwie sytuacje, a zgodnie z jednym parzystokopytnych z danych był jedynym rodzajem osiem morfotipov- drugiej - odpowiednio, dwie i pięć - a wniosek jest wyłącznie na podstawie proporcji kończyn badanych osób. Nawiasem mówiąc, silnej zmienności wielkości te, istnieje wiele eksperci wyjaśnione jako przykład promieniowanie adaptacyjnej, która rozpoczęła się natychmiast po kolonizacji wspólnego przodka wspomnianego terytorium.

Niektórzy naukowcy dzielić hipotezę, choć Gargano na pewnym etapie miocenu-pliocenu wieku są sami archipelag, na każdej z wysp, które zamieszkuje podgatunek hoplitomeriksa ale do dowodów naukowych nie może znaleźć takiej teorii.

W historii hoplitomeriksa - jak we wszystkim, co odnosi się do tych dawnych zwierząt - jest tam jeszcze kilka istotnych luk, które tworzą jest to trudne. Być może dalszy rozwój technologiczny paleontologów i innych naukowców więcej narzędzi, aby pomóc w dochodzeniu, a potem życie przed stworzeń zamieszkujących naszą planetę nie jest już tak tajemnicza.