Hodowla owczarka niemieckiego

Historia Owczarka Niemieckiego - East typ europejski

Po Wielkiej Wojny Ojczyźnianej na terytorium ZSRR rozpoczął praktycznie od kilkudziesięciu zwierząt rasowych zachowanych w amatorskich hodowców liczba odzyskiwania owczarka niemieckiego.

Większość pozostałych psów w wojsku po wojnie został użyty do pracowników wojska granicznej, wojska wewnętrzne MSW, bezpieczeństwo prywatne. Nadaje się także dla psów hodowlanych hodowców psów pracujących przeniesiono -lyubitelyam klubom DOSAAF usług psa do dalszej hodowli.

Psy hodowlane zostały również wykorzystane schwytany, uwięziony w ZSRR z hodowli wojskowych i policyjnych pokonanych Niemiec. Ale niestety, w większości z nich, głównie dorośli byli w pracy i cechy zewnętrzne są dalekie od ideału.

Spośród kilkuset psów przywożonych do okresu powojennego, z zagranicy, bardzo niewielu z nich nadają się do dalszego rozwoju rasy. Problemem było to, że kwalifikacje do eksportu do ZSRR nie została wykonana, psy zostały wykonane spontanicznie, nie bardzo kompetentny w tych sprawach hodowców psów. Konieczne jest, aby wziąć pod uwagę fakt, że w czasie II wojny światowej, zarówno w Niemczech, jak iw innych krajach Europy Zachodniej stracił znaczną część owczarka niemieckiego z dobrych cech roboczych.

W okresie powojennym, radziecki pies obsługa była dobrze zdefiniowane cele: Owczarek niemiecki Hodowla i szkolenie psów, nadaje się do dalszych badań, straży i innych usług konwoju w niekorzystnych warunkach klimatycznych.

Dla psów usług w celu zaspokojenia bardziej rygorystyczne wymagania dotyczące wytrzymałości, siły, niewymagających do warunków przetrzymywania, jak wielu regionach byłego ZSRR są bardzo różne od zachodnich europejskich warunkach klimatycznych. Rosyjska zima w mróz i dużo śniegu, a latem - gorące i wysokie trawy. Dlatego przy wyborze psów do hodowli dalsze specjaliści radzieccy preferowanych psów wyższy i suchego ciała.

Europejskie sami hodowcy nie byli zainteresowani hodowlą psów konwój, tak zwany „zły nadmiar.” Zostali hodowli w celu usunięcia lekki, ale bardzo aktywnych psów ze zrównoważonym charakterem. Wszystko to, według zachodnich hodowców, jest podstawą dobrego szkolenia oraz możliwość dalszego wykorzystania w szerokiej gamy usług.

W 70-tych w pracach ZSRR przeprowadzono głównie z typu wschodnioeuropejskiego GSD (owczarek niemiecki). Wózki dla psów w czasie odmówiono wady wschodnich Europejczyków - luz, ociężałość, prostymi ramionami, pryamozadost, afront na nogach. Ale straż graniczna i inne oddziały zauważyć trudności w wykorzystaniu psów w celach urzędowych. W wyniku tego typu wschodnioeuropejskiego został postawiony w stan upadłości, a hodowcy rozpoczął pracę hodowlaną z zagranicznych producentów, głównie z Niemieckiej Republiki Demokratycznej.

Te psy mają znacznie różnią się od psów typu wschodnioeuropejskiego. Jednak nie były one najlepsze okazy rasy Owczarek niemiecki i wykorzystywane w selekcji nie jest bardzo szeroki. Ale mieliśmy dobre właściwości robocze, co dało więcej miejsca do (śledczego) usługi śledzenia.

W latach 80-tych, pomimo ograniczonego korzystania z zagranicznych producentów, przez współpracujące z samicami Wschodniej typu otrzymała ciekawe mioty szczeniąt, które miały mniejszy wzrost i poprawę struktury anatomicznej ciała.

Jednak działania te nie mogły przetestować znacznie bliżej strukturę Wschodniej typ psa owczarka niemieckiego do rozwodu w swoim domu w Niemczech i innych krajach Europy Zachodniej. Na wystawach czasu, nawet w ZSRR przeprowadzono poszczególne pierścienie niemieckiej i Wschodniej Pasterza Europejskiej. Jednakże, pierścienie owczarków niemieckich i poziomu konkurencji była znacznie wyższa.

Po pierwszej wystawie All-Union Niemiec i Europy Wschodniej vocharok w Moskwie w 1989 roku Standardowe Europy Wschodniej (niemiecki) Shepherd, Zastosowanie DOSAAF został odwołany. Od tego czasu, zalety prawdziwego Pasterza niemieckiej nie ma wątpliwości, większość hodowców, amatorskich i profesjonalnych trenerów psów.

Od tego momentu to sprawiło rozszerzoną dostawę mężczyzn i kobiet z Europy, krycia z samców importowanych, które odbyło się główne wystawy zasięgu międzynarodowym, sądząc, które są przeprowadzane przez sędziów z Niemiec i innych krajów europejskich, seminaria na temat rasy. Wszystko to przyczyniło się do poprawy i dalszej popularyzacji Owczarka Niemieckiego.

Alzacki cieniu i stopniowo prawie zapomniane, moim zdaniem, całkowicie zasłużone.

Typ krzyżować z owczarka niemieckiego, w wyniku długotrwałej, ukierunkowanych badań przesiewowych, planowanej hodowli, selekcji, długi, skomplikowany hodowli - wilczur.

To może być długa i słusznie mówić o zaletach i wadach wschodnioeuropejskiego Pasterza. Ale nadal jest to kwestia gustu i osobistych preferencji każdego z nich. Każda rasa ma swoje plusy i minusy. A więc każda rasa zasługuje na uwagę i szacunek. A nawet więcej alzacki, zajmuje ogromną niszę w naszej kulturze, ekspert pies od ponad 80 lat i osiągnęła dobre wyniki w sporcie psich.

Andrew Shklyaev, Wiceprzewodniczący białoruski Publicznej Sports Association kynologicznych