Energia w wypryskami skóry

Dalmatian (ang. Dalmatian) rasy psów, ze względu na zauważalne spotted koloru włosa. Jej korzenie pochodzą z obszaru Dalmacji, dzięki czemu ich nazywano. Wcześniej były one używane jako pies trenera, dzisiaj jest pies towarzysz.

tezy

• Dalmatyńczyków potrzebują codziennej aktywności i ćwiczenia. W przeciwnym razie stają się niszczące i nie do opanowania.
• Oni wylinka! Budka dużo! Musimy rozczesać włosy, ale nadal obejmuje podłogi i meble i jest bardzo zauważalne.
• Muszą stać szkolenia w zarządzaniu i dobrze wychowanym psem. Są uparci, inteligentny i uparty. Właściciel musi być spójne i dominujący.
• Im wcześniej socjalizacja start (znajomość dzieci, kotów, psów i innych zwierząt), tym lepiej.
• Rodziny z małymi dziećmi trzeba być czujnym, jak dalmatyńczyki aktywne i szybko, dziecko może powalić.
• Popularne filmy i bajki zawyżone ceny dla szczeniąt i psów zaczął chaotycznie rosnąć. Dalmatyńczyków same w sobie nie są zbyt korzystne dla większości rodzin, a potem było wiele psów z telefonu psychikę. Słuchać do wyboru hodowli.
• Jeśli zdecydujesz się na zakup Dalmacji szczeniąt, wybierz sprawdzonych szkółek. Kup Dalmacji od nieznanych producentów, a następnie potraktować go czy będzie to Metis .... Odpowiedzialny zavodik odsłonić szczenięta z wadami genetycznymi, przesiewa je, a pozostałe kształcić i zaszczepić prawo. Cena waha się od szczeniaka 15 000 do 30 000, a lepiej przepłacać za zdrowego szczeniaka o stabilnej psychice.

Historia rasy

Z pewnością historia rasy nie mogę nic powiedzieć, po prostu wiem, że psów cętkowanych można znaleźć w wielu historycznych dokumentów. Opisali również Egipcjan kilka tysięcy lat przed naszą erą. Ludzie kochani jasny, łaciate psy, a wiele osób spalono ich kamieniami. Niektóre z tych ras i stał się protoplastą współczesnej Dalmacji. Ale kto był przodkiem, nie wiemy, ponieważ przed 17 wieku jest prawie niemożliwe do spełnienia księgi stadne, a tylko z zaufanych źródeł.

Pierwsze wzmianki o tej rasy można znaleźć na fresk namalowany w kaplicy Santa Maria Novella we Florencji w 1360 roku. jej psy przypominają dalmatyńczyki, ale może być inna rasa. W latach 15. i 17. wieku zaczynają kojarzyć z regionu Dalmacja, i pojawił się tam i gdzie - pozostaje tajemnicą. Ta ziemia została zajęta i przelewa krew wielu ludzi, a każdy z nich może zostawić ślad tych psów.

Prawdopodobnie ze względu na swój niezwykły wygląd, zaczynają pojawiać się w obrazach austriackich i weneckich artystów. Wiele obrazów przedstawiają te psy, na przykład, „Chłopiec z Dalmacji”, włoski artysta Domenichino, napisany około 1620 roku. Obrazy te są dowodem, że rasa była znana w różnych częściach Europy. Uważa się, że w Anglii były one pod koniec 16 wieku, ale w jaki sposób i kto wydał je ponownie - tajemnicą. Nie ma pisemne dowody aż do roku 1737, kiedy to miasto Dacian biskupstwo (Chorwacja), zostały one opisane przez jego łacińska nazwa - Canis Dalmaticus.

W odróżnieniu od klasycznych brytyjskich psów strażniczych, dalmatyńczyków niestrudzone sportowców, które można uruchomić na długich dystansach. Angielski stajennych szybko sobie z tego sprawę i zaczęli z nich korzystać na wsparcie trenerów, zazwyczaj w parach. Dalmacji psy stają się trener, są chronione jako samego przewozu i koni. Gdy bryczką, biegną przed nim, rozrzucając pieszych i szczypanie konie nogi, tak by poruszać się szybko. Ponadto, destylowany innymi psami, kropi i przerażające konie.

Pomimo tych zalet, więcej ich wartość jako psy obronne podczas postojów. Kradzież - plaga czasu, a jednym z jej formach - kradzież konia. Konie są bardzo cenne, i zabrać je łatwo. Stajennych są zmuszeni do spania w specjalnej siatki na trenera, ale to jest niebezpieczne dla złodziei konia nic nie kosztuje wyciąć mu gardło i kraść konie. Dalmatnintsy służyć zarówno do ochrony i obrony oraz jako przycisk antynapadowy, wzniecając zamieszanie, gdy zbliża się obcy.

Jest to idealny pies cztery koła z wielu powodów. Są one na tyle duże i wystarczająco silne, aby obserwować, plus mają silny instynkt niego. Są one w stanie uruchomić wózek bez zajmowania cennego miejsca na nim. Ponadto, dla bogatych, w stanie zatrudnić i utrzymać wózek jest ozdoba, symbol statusu i bogactwa.

Pomimo faktu, że charakter Dalmatyńczyków są utalentowany, angielski hodowcy nie zatrzymują uluchat rasy. Nowoczesne Pies jest sprawą rękami, zrobili to szybciej, lepszą wytrzymałość i charakter. Jakie są one wykorzystywane dla tej rasy, nie wiemy. Powszechną praktyką w tym czasie było wykorzystanie lokalnych, brytyjskiego rocka. Niektórzy uważają, że przejście było tak rzadkie, że psy prawie czystej krwi rasy, inni, że przejście było wciąż intensywne w Europie. Ale fakt, który w tym samym czasie używane rasy może twierdzić, ad infinitum.

Pod koniec 17 wieku, dalmatyńczyki są szeroko rozpowszechnione w Anglii, szczególnie w północnej części kraju. Są one importowane oraz w koloniach, w tym w Ameryce. Co ciekawe, jednym z pierwszych hodowców w Ameryce stał się jego prezydent - George Washington. Młody i szybko rozwijający się kraj jest bardzo zurbanizowany, wysoka gęstość budynków i wszystko wykonane z drewna. Rozpoczęte w pożarze domu prowadzi do spalenia całych dzielnic. Do walki z ogniem, Amerykanie stworzyli pierwszy zespół pożaru. Samochód jeszcze i znowu służyć jako konia. Ale młody Ameryka nie różni się od starszej pani w Anglii przez liczbę złodziei koni, a nawet go przewyższa. Chociaż załogi są, prowadząc konie, sprzęt kradzież. Specjalne Dodgers to zrobić nawet w czasie pożaru. I po raz kolejny dochodzimy do Dalmatyńczyków ratowniczych. Strzegą zespół, czasami oszczędności ludzi. W Ameryce, w czasie, gdy towarzyszyły załóg strażackich i zwykłym wspólnym wzroku.
Korzystaj z nich i ... browarów. Strzegą beczki piwa podczas transportu jest również pożądane celem dla złodziei. Rasa jest związana z szeregiem firm piwowarskich, zwłaszcza teraz Budweiser.

Jeszcze przed stworzeniem klubach i wystawach, dalmatyńczyki są traktowane jako czystej krwi. A wraz ze wzrostem popularności wystawach, stają się pełne ich stronami. Są one szczególnie popularne wśród bogatych ludzi, którzy mogą utrzymać załogę i psy, żeby go chronić. Dalmatyńczyk udział w pierwszych wystawach, i stał się jednym z pierwszych ras zarejestrowanych angielski Kennel Club. Nie mniej ich popularność w Ameryce, American Kennel Club uznał rasę już w 1888 roku.

Ponadto, jest to jeden z pierwszych gatunków, które chronią klubów, które zostały utworzone. Tak, dalmatyńczyk Club of America została utworzona w 1905 roku, a po 5 latach będzie to równoznaczne Brytyjska. Niemniej jednak, nie stają się pokaz psów, rasa zachowuje znaczną część zdolności roboczych. Właściciele zauważyć umysł i dalmatyńczyki i wszechstronność w ciągu lat, które nie tylko odwiedzają. I polowanie i pasterstwo, psy poszukiwawcze i ratownicze, policja, straż.

Wynalezienie samochodu całkowicie eliminuje potrzebę trenerów i Drugiego Świata, znikają z kart historii. Oznacza to, że dalmatyńczyki są bezrobotni, a także historia tej rasy bez przyszłości. Ale nie tym razem. Amerykanie są tak lubi tego dzielnego przyjaciela, że ​​opuszczą psa tylko przez wzgląd na przyjaźń. Nawet dziś, wiele straży pożarnej w Stanach Zjednoczonych zawierają Dalmacji, na cześć przeszłych usług.

Prawdopodobnie nikt rasa na świecie stał się sławny na jednej książce. Oprócz naszych bohaterów. W 1956 Dodie Smith (Dodie Smith) opublikował książkę "101 Dalmatyńczyków"A w 1961 roku, Disney wydał tytułowego kreskówkę na nim. Cartoon staje się hitem, bić rekordy kasowe, a także dowiedzieć się o dzieci ras na całym świecie. Naturalnie, Dalmacji szczenięta na zwiększony popyt i ceny. Zacząć pracować całą farmę do hodowli, nie dbając o jakość rasy i znacząco zmniejszając zapotrzebowanie, tworząc dalmatyńskim z wad genetycznych i psychologicznych. O rasie dalej nieprzewidywalne Sytuację pogarsza fakt, że są one bardzo energiczny. Większość właścicieli nie dają im niezbędnej obciążenia, psy się nudzą i problemy psychologiczne.

Problemem jest wzmacniany w 1996 roku, kiedy Disney wydany film „101 Dalmati Heff” z Glenn Close i Jeffem Danielsem w rolach głównych. Pomimo faktu, że wielu hodowców, weterynarzy, kluby i organizacje ochrony zwierząt ostrzegają, że rasy dalmatyńczyk non-idealne dla rodzin, dla szczeniąt zaczyna polowanie. Od kilku lat, każda rodzina chce sobie wyobrazić regionalnym, niestety szczenięta Dalmacji może być bardzo destrukcyjne, bardzo energiczny i terroryzowania ukąszenia rodzinnych i szczypty. Tysiące rodzin sobie sprawę, że nie może i nie chce trzymać psa i wiele psów w schroniskach dla zwierząt. W normalnych warunkach, rasowe psy zrozumieją, ale potem po prostu zapchane schrony Dalmacji. Rasa ma złą reputację i niewielu chętnych do podjęcia same psy, z których większość będzie w przyszłości układanie do snu. Chociaż nie ma dokładnych statystyk, według różnych szacunków od 50 do 75% psów nabyły w tych latach, pozbyliśmy z nich w ciągu roku. Dostali negatywną opinię w mediach i wśród właścicieli. psy uważane nadpobudliwe, destrukcyjne, nie kontrolowane, niegrzeczny i głupi. Popularność zwrócił drugą stronę - zapomnienie.

Konsekwencje kreskówki i filmu „101 dalmatyńczyków” był prawdziwy szok dla miłośników rocka. Oni zawsze mówi, że rasa nie nadaje się do zatrzymania w większości współczesnych rodzin i wyjątkowy. Teraz nadal odbudowania reputacji cętkowanych psów. W 2010 roku liczba rejestracji w AKC, dalmatyńczyków zajęło 69. miejsce po 10-15 w połowie lat dziewięćdziesiątych.

opis

Podczas gdy inne psy mają plamy na skórze, ale nie mają jeden nie mają tak wyjątkowy, kontrastowy wzór. Dalmatyńczyk Pies jest wystarczająco duży rozmiar, większość mężczyzn 56-62 cm w kłębie, suki 54-60 cm. Choć średnia rasa nie opisuje idealną wagę, większość psów będzie ważyć od 24 do 32 kg. Ten sportowiec pies, większość mięśni i wdzięku, chude. Ponieważ hoduje je z powodu wypryskami skóry i właściwości roboczych, pies proporcjonalny i powszechnej.
Głowa jest proporcjonalna do ciała, bardzo gładka, z twarzą, której długość jest niemal równa długości czaszki. Bardzo mocny kaganiec, z zaciśniętymi wargami. Kolor oczu i nosa powinny odpowiadać plamy brązowe plamy i ciemnobrązowy lub żółtawo-brązowe oczy i brązowy nos. Czarne plamy i czarny nos, o ciemnobrązowych oczach. Uszy są zaokrąglone, średniej wielkości, free-przylegające do policzków. Ogólne wrażenie psa waha się od osoby do osoby, niektóre wyglądają zabawowy, inni są ostrożni i defensywne.

Charakterystyczną płaszcza rasy - krótkie, gęste, przylegające do ciała. Idealnie powinno być błyszczące, ale nie zawsze tak jest. Kolor główny płaszcz - biały. Dalmacji szczenięta rodzą się z białym futrem, plamy pojawiają się 3-4 tygodni po urodzeniu. A kolor może zmienić się przez całe życie, a także liczba plam. Prawie wszystkie psy z czarnymi lub brązowymi plamami, tylko te są dopuszczone do udziału w wystawach. Czasami psy rodzą się z żółtych, żółte lub czerwone plamy, ale nie są one dopuszczone do wystaw, chociaż nadal są doskonałymi zwierzętami domowymi.
Każdy Dalmacji niepowtarzalny wzór na runo, więc trudno go opisać. Niektóre kilka dużych plam, inni są pokryte dużą ilością małe, tak że z daleka wydaje się monochromatyczny. Miejsca pożądane zaokrąglone, bliżej w kształcie okręgu, tym lepiej. Najlepiej, powinny one być oddzielone i nie łączyć ze sobą, chociaż mała plamka jest również mile widziane.

charakter

Jak kształt plam, a więc niemożliwe jest opisanie charakteru Dalmacji jako całości. Pomiędzy psami z dobrej hodowli i pies z ręcznie, czasami istnieje ogromna różnica. Pierwszy - przewidywalne i niezawodne, drugi niekierowanych. Ponadto charakter w dużej mierze zależy od szkolenia, socjalizacji i temperamentu psa, który jest trudny do przewidzenia. Wreszcie część Dalmacji części, jeśli nie całkowicie głuchy, co wpływa również na charakter.
Ogólnie rzecz biorąc, można powiedzieć, że te psy, którzy przeszli szkolenie, socjalizacja jest dość łatwe w zarządzaniu i prawdziwe panowie. Kiedy nie jest jasne Bloodlines szczenięta mogą być nieprzewidywalne, emocjonalnie niestabilny i nadpobudliwe. Potencjalni nabywcy powinni spędzać czas poszukuje doświadczonego i odpowiedzialnego hodowcy lub hodowli i prowadzenia szkoleń.

Jeśli chodzi o uczucia, są znowu bardzo różne. Niektóre prawdziwy rzep, inne są bardziej bierny. Ale to na pewno nie jest to pies jednego człowieka, tworzą relacje ze wszystkimi członkami rodziny. Iz prawej socjalizacji byli przyjaźni ze wszystkimi, łącznie z tymi obcymi. Ponownie, mogą być agresywne i nieśmiałe, wszystko zależy od wykształcenia i właściciela.