Opis rasy mops

Oryginalny wygląd i nietypowy kolor mops dosłownie przykuć uwagę innych. Czarna maska ​​na krótkim i tępego powierzchni, na pierwszy rzut oka obawa przed ukąszeniem.

Ale w rzeczywistości, mops jest bardzo przyjazny i możemy powiedzieć lekkomyślnie kocha dzieci.

Z nich, staje się jak dziecko i jest bardzo szczęśliwy, że wszyscy wokół nas to przyjemność i uśmiech na twarzach ludzi, którzy oglądają, że zabawa w gry z dziećmi.

Mops niezwykle towarzyski, zabawny. Kiedy obserwujemy ten sam czas jak on ras do liści, napędzanych przez wiatr, lub kulały na przednich łapach, próbując złapać wirujące lodu śniegu, zobacz jak pies jest przekształcona, a może ktoś porównać z odrobiną zabawy blasku, aby włamać się do nieba z dużym ognisku.

Mops całkiem fajne dotyczy outsidera, uważnie przyglądając się go, a następnie, po rozważeniu wszystkich „za” i „przeciw” decyduje - przynieść szczęście do obcego mu przychylną uwagę i pozwolić sobie na udar mózgu lub wąchania, powąchać i niezależny od powietrza off.

Mops uwielbia mieć swój własny. Jeżeli on bawi się z psem, i nie może" dogonić, to będzie działać po niej z Yelp dopóki partnerem do gry nie podda. Wtedy idzie i żartobliwie ottreplet uchu lub za kłębie, natomiast wydając dźwięk - skrzyżowanie kotów i psów meow grymasie. Niesamowite zdolności w tej wystawie, co chce, tak bardzo, że właściciel natychmiast rozumie to!

Kiedy mops żebranie coś ze stołu (i to jest jego ulubioną rozrywką), to jest niemożliwe, aby udawać, że nie zauważamy - przednie łapy na elastyczność podobną do kota, natychmiast rozpocząć zarysowania, duże, lekko wystające oczy są nieruchome spojrzenie na ciebie z płaczliwym vidom- jednocześnie na twarzy będzie grymas, a nawet uśmiechem.

Jeśli podoba Ci się ten problem, można dać mu kawałek, jeśli nie - będzie musiał szukać kres niepożądanych skutków stosowania szkolenia. Mops jest bardzo szybki, a nawet chętnie nadaje się do „badania”. Ale to nie może tolerować, jeśli krzyczeć lub podnieść głos też. Jego pojawienie się tak, jeśli złamał, czy jest on całkowicie głuchy.

Psy tej rasy może być bardzo agresywny. Oni z takim oddaniem, aby chronić swego pana i jego rodziny, że na całej swej dobroci może bardzo zauważalne zgryz sprawca. To właśnie z powodu skłonności do agresji, nie jest konieczne, aby gorliwie rastravlivat mops, ponieważ, po pierwsze, wściekłość smycz uduszenie, omdlenia i ataków serca, a po drugie, zły mops dalszego daje wiele różnego rodzaju problemów i niedogodności.

Wszystkie takie same, Główny bohater w mops - dobroduszny, czuły.

To nie może być pozostawiony w spokoju przez długi czas w miejscu nieznanym i nieznanych ludzi. Przez cały ten czas, jak będzie on w takiej sytuacji bez ukochanej jednego właściciela, jest znudzony, siedzący bleary oczy, coś do myślenia. Ale jak tylko właściciel przyszedł - i radość ma limitu! Zaczyna się bieganie, skacząc w ramiona, lizanie ręce i twarz, a następnie przez piskiem.

Po wspinaczce ramiona śledzić nagany: „Dlaczego tak długo miał jeden? Jestem tak znudzony !. „Mops kocha całej procedury dla wszystkich leży w ich zwykłych miejscach. Jeśli coś jest nie tak, czy istnieje coś nieoczekiwanego, to reakcja - walcząc postawę i skacząc głośny gardłowy szczekanie. Tak, tak, że cały okręg będzie słyszalny. Po porządek zostanie przywrócony, pies będzie kichanie, ziewanie, jakby mimochodem wycofał się do swojego ulubionego miejsca, zadowolony z siebie.

Ze względu na ich skłonność do otyłości mops potrzebuje stałą dietę. Jeśli chcesz wybrać najlepsze jedzenie dla mops, przeczytaj sekcję: karmy dla psów. Jeśli nie ogranicza, to wkrótce zamienia się w stos tłuszczu, pociągając nosem i chrapanie na kanapie. Znika do gier, komunikacji. Oczywiście, mops potrzebuje codziennych ćwiczeń. Wbrew powszechnemu przekonaniu, że to zły aparat oddechowy mops, jest odporna na wszelkie warunki, czuje się dobrze nawet po dwóch lub trzech godzinach marszu i biegają. Może dlatego, że nie wie, mops o ludzkich uprzedzeń?

Mops jest pełna samooceny. On nie kupił żadnych uczuć, żadnych słodyczy. On wybiera kogo traktować z sympatią, a do każdego z obojętnością. Mops ma tak niesamowitą intuicję, jego gospodarze mogą liczyć na swojego psa, aby zdecydować, które obcy godny zaufania, a kto nie. Z powyższego można wnioskować, że Pug ma bardzo specyficzny charakter, bardziej ludzki niż zwierzę. Powodem tego należy szukać w jego pobytu długoterminowego z człowiekiem, dla którego wyglądało jak fizycznie i nawet psychicznie.

Znaczący humanizacja tej rasy, ale nie całkowicie przekreślone naturę swojego psa. Mops zachowane zwiększone poczucie nauki i poczucie hierarchii. W domach, gdzie mieszka kilka osób, młody szanować starszych, nawet jeśli nie pokazać swoją władzę.

Po odstawieniu, czyli w czasach, gdy szczeniak przechodzi na nowego właściciela, wszyscy z najpoważniejszych problemów jest skończona. Jednak stan jego zdrowia nadal wymaga trochę uwagi. Jak mastiffs większych rozmiarach, mops szybko zbudować masę mięśniową, która jednak nadal spoczywa na kruche, nie w pełni dojrzałej kości. W tym wieku, to jest bardzo ważne, aby kontrolować równowagę fosforanu wapnia i uniknąć błędów w diecie.

Osiągając jednego roku życia, mops staje się idealnie zdrowych psów i powoduje absolutnie żadnych zmartwień. Jedynym słabym punktem są oczy, które są duże i wypukłe mogą łatwo zapalny. Ten problem można łatwo rozwiązać, jeśli wypłukać parzenia herbaty oczy na codzień. Szczeniak nie powinien być nadmierny wysiłek fizyczny. Jej rozwój powinien być stopniowy. Mops jest dorosły może poruszać się w przód jak mu się podoba, nawet jeśli jego zdolność do tego są poważnie ograniczone. On zwykle woli leniuchować domu obok właściciela i nie jest szczególnie skłonny do igraszki na świeżym powietrzu.

Spójrz na zdjęcia Mops

Mops jest skromny, ale jednak potrzebują opieki. Raz dziennie trzeba iść na jego sukonkoy płaszcza lub sztywnego pędzla, przetrzeć oczy wacikiem zamoczonym w herbacie śpi. Uszy muszą być regularnie czyszczone uwalnianie nagromadzonego w nim siarki. Szczególną uwagę należy zwrócić na dużych fałd skóry na nosie: może mieć pieluszkowe, sączące się rany, z których pies cierpi.