Brevard Zoo urodziły młode kapibary

Zoo Breverd (Brevard Zoo) w Melbourne (Floryda, USA) przedstawił sześć młodych kapibary urodzonych do nich w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Teraz użytkownicy mogą zobaczyć mieszaną grupę, złożoną z młodych i poprzedniego miotu noworodków.

Wszystkie dzieci są w tej samej klatce na świeżym powietrzu z rodzicami i krewnymi. Najstarsza kapibary niedawno skończył 13 lat.

Rodzice bardzo młode cielęta ze stali i Bailey Clancy (Clancy i Bailey), którzy mieszkają w zoo w trzecim roku. Jest to trzeci miot tej pary. Ojciec trojga dzieci, Clancy urodził się w Buffalo Zoo w Nowym Jorku, w 2011 roku, a samica Bailey urodził się w zoo w parku Alameda, w Nowym Meksyku, w 2010 roku.

W Breverda para zoo przyszedł dzięki specjalnym programie dla capybaras hodowlanych. Obecnie chór rodziny, wraz z innymi kapibary pozostaje w «La Selva» pawilonu, gdzie mogą być postrzegane przez nikogo.

Według rangers park, każda młoda ma swój własny charakter indywidualny i niepowtarzalny. Niektóre z nich nie może usiedzieć w miejscu, w towarzystwie innych członków rodziny, wolą zwiedzać okolicę, dotarcie do najbardziej odległych zakątków niej. Warto zauważyć, że wszystkie małe kapibary zaczęła się poruszać na zwykłej żywności wegetariańskiej.

Kapibary (łac. Hydrochoerus hydrochaeris) Są pół-lądowe ssaki roślinożerne należące do rodziny vodosvinkovyh (łac. kapibar). Ponadto, jest to największe gryzonie świata, żyjących dzisiaj. „Kapibara” z Indianami Guarani jest tłumaczone jako „władca ziół.”

Mieszka Pan „zioła” w lasach i sawannach Ameryki Południowej i są zwykle w pobliżu wody. Te gryzonie są aktywne dni życia wodno-lądowe. Z wody, mogą one zostać usunięte w odległości nie większej 500-1000 metrów. W poszukiwaniu pożywienia i wody może przejść dość duże odległości.

Kapibary są naturalnymi wrogami kajman okularowy, aligatory, anakondy, jaguary, oceloty i dzikich psów. Drapieżnikami naziemnych uciekają ukrywając pod wodą, na powierzchni, pozostawiając tylko nozdrza zwierzęcia. Liczbę gatunków dziko jest stosunkowo stabilny, a według IUCN nie powodują poważne zaniepokojenie.