Sharpay. Historia i charakterystyka rasy. część 3

W latach 60. i na początku lat 70-tych (XX wiek) Chiny została praktycznie zniszczona populację psów (Mniejszości pei Mamy cierpiał bardziej niż inne rasy). Sharpay Oni jeszcze nie zostały rozmieszczone w innych krajach i są zagrożone wyginięciem. Rasa ta w tym czasie był uważany za jeden z najrzadszych. Dzięki wysiłkom niewielkiej grupie ludzi udało się przywrócić populację, aby zdobyć uznanie rasy na całym świecie. Zbawienie leży w eksporcie puli genowej z Hongkongu do Stanów Zjednoczonych, a następnie planowej hodowli i selekcji. Psy przywiezione z Hongkongu, były bardzo złej jakości. Nie jest tajemnicą, że w celu zwiększenia akcji innych ras dodano. W sierpniu 1991 roku, pei ukończył formację i spełnia wymagania American Kennel Club (AKC), od 1992 roku pei oficjalnie uznany przez Canadian Kennel Club (FBC) i przypisany do grupy 6 "Neohotnichi (non-sportowej) psów." Od tego momentu rozpoczęła się uroczystą procesję Shar-Pei, zyskuje coraz więcej fanów. obecnie peirozpoznawane jako takich dużych organizacji jak FCI, NACC (Club Hong Kong) i CSPCGB (Chinese Shar Pei Klubu Wielkiej Brytanii).

Każda organizacja psów ma swój własny standard Shar Pei, ale normy są niewystarczające i nie zawsze są rozpoznawane przez wszystkie kluby. Na przykład, FCI rozpoznaje standardu NACC, zgodnie z ogólną polityką stosowania norm z kraju pochodzenia rasy, ale nie rozpoznaje AKC standardu (choć AKC standard jest znacznie bliżej niż standardowe NACC do standardu FCI).

Norma opisuje idealnego przedstawiciela rasy, reprezentujący fizyczną manifestacją drugiej, pożądanej jakości dla tej rasy psów. Żaden pojedynczy pies nie może być doskonały, ale standard wymaga od hodowcy zbliżyć się do ideału w hodowli.