Wykonawca Aleksiej wałachów i jego spaniel

Taka osoba jest bardzo trudno nie zauważyć na ulicy. „Kwas dziadek”, jego dumna córka Dasha grzyby, spacery przez mały park, szczęk żelaza i bransoletki przynosząc terror babcie sąsiedztwa. Rysownik „MK” Aleksiej Merinova łatwo rozpoznawalny przez swój wygląd, bo nie każdy w tym wieku nosi chustkę i używa słowa „Haier” w stosunku do siebie.

Z prędkością około maniakalno nosić coś czerwonego koloru, uwikłany w swoich długich uszu i dosłownie rozszarpany w poszukiwaniu miejsca jeszcze wąchać. Widząc mnie, istota wreszcie zatrzymuje się na chwilę, szczęśliwie wetknął nos w nogę, a potem ucieka ponownie na jej drodze. W ciągu tych piętnastu sekund, że zapłacił mi, okazało się, że to „coś” - Cocker spaniel angielski o nazwie Molly Alkaponovna.

- Co, tak po prostu i to się nazywa?

- No, oczywiście! A ja patronymic naganę pies jest już połowa Moskwie obskachet. Więc płaczę tylko Myley.

Tymczasem sobachentsiya, utraciwszy wszelkie zainteresowanie naturą, wzięła nas do wejścia. Dokładnie dziesięć lat temu, kiedy Mulia pierwszy przekroczył próg domu, życie zmieniło rodzinę Merinova. Z jej wygląd miał się nauczyć, aby nie pozostawić jedzenie na stole, nie zapomnij rury farby na podłodze i, jeśli to możliwe, należy usunąć wszystkie przedmioty skórzane z dala.

- Widzę to masz hooligan ...

- Teraz, to jest - wcieleniem samego pokoju. A kiedy nie było, wszystko w mieszkaniu, do którego mogłaby osiągnąć, było jeść, żuć, ugryziony. Za noc pochłonie doskonałe chodaki holenderskie nie każdy może i klamer metalowych i podeszwy z jakiegoś powodu nie dotknąć. O mebli skórzanych, spodnie, torby itp nawet nie będę mówić. Skóra przestrzegane przerażające - tylko biker psa pewnego rodzaju. Chociaż czasami pokazał rozwiązłości ... Na przykład, kiedy wróciliśmy do domu, według Muli, trochę późno, pies zjadł z poczuciem protestu sztucznej skóry na drzwiach.

Poprzez rozmowy dołącza żona Aleksego - Masza:

- Tak, mamy psa, „perezhevatelnaya”. Kilka lat temu przeprowadziliśmy się do nowego mieszkania. Oddanie rzeczy na całym polu, Mula, oczywiście, nie można nic zrozumieć. I ... to dał nam w całości. Jest jak w domu, a dom - zimą: śnieg z całego syntepon. Postanowiłem, podobno: „Jeśli dasz mi nic niewyjaśnione, zrobię Ci” Wigilię ".

A podłoga tapicerka skórzana kanapa znika - rozerwał na strzępy.

Alex:

- Nie myśl, że nie jest podawany. To dlatego, że jesteśmy przyzwyczajeni do ścisłego harmonogramu. Chociaż, oczywiście, mimo wszystko, aby zaplanować wolny jeszcze mamy nauczył ją. Mamy coraz również wstać bez świcie. W ogóle, szlifujemy sobą od kilku lat.

Psychologia w Mulki niesamowite. Mamy ponad dwadzieścia lat mieszkała na pierwszym piętrze. A ona pojechaliśmy wszyscy, którzy przechodzili obok okna. Lecz kto wchodzi przez drzwi do nas, „jego” dla niej bardzo radośnie wita ktoś wchodzi. To nie zawsze jest. Jakoś zapomnieli coś w domu, wróciłem szybko, idę - i cisza. Nie jest to rzucanie na nogi, ogon machanie i innych vykazyvaniydruzheskih uczuć. Nie rozumiem! Idę do kuchni i zobaczyć, jak to zgrabnie poddevat psinka drogie jajka nosyaroy, mój niezjedzone z powodu pośpiechu, spokojnie więc obniża ją na podłogę ... i zaczyna jeść usta ślinotok. A na podłodze już ciasteczka są pyszne slajdów. „Mula! - krzyczę do niej. - Mulia! Dom jest czyjeś !! „CCS psem - amb, a ona - i jedzenie Champs Champs i jedzenie i nie zwrócił się do gospodarza przez chwilę! No, chodź, dobrzy ludzie, wziąć wszystko, co dusza zapragnie ... Ale w ogóle, to jest bardzo czytelne. Kiedy Masha spacery, tylko w niewielkim placu ciągnie. Ale jeśli ze mną, z moimi przyjaciółmi, z dokładnością do namiotu, biegnie bawić, patrząc wstecz i filuterny: Cóż, jak mówią, szefa, masz czas?

- Wielki człowiek - wielki pies. I dlaczego tak małe?

- Tak, to już od dawna z nami pies nie jest uwzględniana. Raczej rodzajem obcej nastolatka. Przestrzeń hultaj. Ja już nie mogę sobie wyobrazić, jak żyliśmy bez niego. Czasami „głupcem” obejmuje, czasem przebiegły zemsty. Ale jedna rzecz jest stała: fatalny witalność i trwałą przyjaźń.

- Jak rozumiem, historia pojawienia Muli w rodzinie zbyt trudne?

- Tak. Masza i jej córka Darya Alekseevna odjechał do odpoczynku na morzu zagranicznych. I mam nikogo w Moskwie w gospodarstwie. Cóż, faktycznie, ja nahozyaynichalsya mnóstwo. Wakacje z moich pań poleciał jak jeden dzień. Dla mnie. Raz obudziłam się w stanie alarmu. Przyjaciel mojego serca, Siergiej Voronov, wspaniałą osobą i muzyk powiedział, że dzisiaj, w ogóle, dla was wszystkich, aby utrzymać odpowiedź obchodach rodziny. Czuję, że jest to konieczne, aby przesunąć jakiś nieformalny zrobić, aby wziąć groźbę przemocy. Cóż, sprzątanie mieszkania nie będzie za mało, bo mieszkanie jest łatwiej spalić niż jakoś uporządkować. A potem jeszcze jeden przyjaciel nazywa, mówi, jak mówią, od dawna zamierzał kupić psa, dojrzałe wreszcie, nie chcemy się przyłączyć. Trzeba było widzieć, jak ja dojrzała natychmiast! To jest coś, czego nie chcesz? Ha! Tak, jestem przyjacielem od niemowlęctwa psów nie może żyć! Oni rzucił się do samochodu, a po niektórych godziny i pół na kolana drżą, to Molly. Jestem z niej prosto na lotnisko, aby sprostać rodziny i pokazać się. I został odpuszczony zawsze!

Masza:

- Pozostawia nas z kontroli paszportowej, widzimy Alosza jakoś z kamerą i zrozumieć: było coś niezwykłego. A on delikatnie popycha nas tak: załóżmy, niech stomp szybko do samochodu! Mecz, a wszyscy - płynęły: na tylnym siedzeniu siedzi zgrabnie umieścić zaczepy przykładowy „panienka” wręcz angielskiego studiach. No to się zaczęło! Piski, tiskanya ... Okazało się nasz Mulia naprawdę twarda dziewczyna krew. Rodzice i dziadkowie to - wszyscy mistrzowie całkowicie europejskich i światowych. Chociaż, szczerze mówiąc, dla mnie wygląd szczeniaka w domu był początkowo szok, zdałem sobie sprawę, że wszyscy coś opieka spadnie na mnie.

- Aleksiej, a którego ona ostatecznie znajdzie właściciela?

- Masza. Musimy coś z córką więc na skrzydłach. Chodzić tam na odrobinę krótsze. Ale kiedy to duryndoy coś wełniana poważnym stanie, wszędzie bez Maszy. Środek nocy zabrać ją do szpitala, aby zdecydować poważny - tutaj mamy mama skał.

- I wiele tym dzieje?

- Oczywiście, jest żywy, choć jeszcze nie powiedział, ale jeszcze trochę przerażające. Następnie pod samochodem prawie siganet, że niektóre rzeczy będą jeść w lesie. Te roztocza są przeklęci, znowu. Rok temu, nawet złożona operacja wykonana. Na lewo do lekarza kilka dni. Dziękuję Bogu, że przeżyli. Jej siostra nie terminowego działania - zmarła. Nazwaliśmy właściciel od nowości gorzki, natychmiast rzucili się do lekarza i. Okazało się na czas. Innym byłoby trochę - to wszystko. Gdy pies poszedł, widzieli, prawie wybuchnęła płaczem: wszystko zabandażowaną, obandażowaną głową jako dowódca Shchorsa oczy jak przeciętny Chińczyk ... powoli pokuśtykał do mnie, z głową na kolanach i pochowano ją uspokoił. Jedynie tylna jak metronom cicho licząc sekund. burza emocji doświadczyli. Ale teraz szczeniak-szczeniak ponownie. Cieszyć się życiem w pełni, a my jesteśmy zadowoleni.

- Na przykład?

- Kiedy zauważyli dużą firmą moje urodziny. Naturalnie, poszedłem do najbliższego sklepu i na dodatek z jakiegoś powodu, zabrał ze sobą psa, który następnie udało się stracić. „Dobrze, dobrze, odkryła, nie jest mały” - zostały zrealizowane i poszedłem wewnątrz supermarketu. Nie mając czasu nawet badać zakres, usłyszał huk w kącie pokoju i szoku zobaczyłem następujący obraz: z rozszerzającej się stos butelek „Pepsi” z triumfalnym uszami latających, zaciśniętą w paszczy albo słoik szproty, czy briketik wysuszyć galaretki, skoczył mój pies Mulia. I przewracając po drodze kupujących i sprzedających rzadkich, nigdy nie przestaje ruchu vertoletoobraznye ogonem, kometa było wyłączyć na zapleczu. Łowiliśmy wszystko Shop czterdzieści minut. Wysłał posiłki w domu - to chociaż henny. Pisk punków w żadnym nie chce się wychodzić z pudełka ze słodyczami, a nie jeść dwa kilo, a potem jego szczekanie słychać było w długim odcinku produktów mlecznych sera. Kiedy byłem dręczony przez poszukiwanie, grzecznie, ale stanowczo poproszony o opuszczenie prawie splądrowany sklep i wyprowadzone na ganek, nadal byłem bardzo zaskoczony, aby dowiedzieć się, że „pies nasz Mulia”, który bezmyślnie sat, odwróciła się i ziewnął, mówiąc: Mistrzu, w jaki sposób czeka na ciebie z ich pogromu, chcę do domu!

- A to życie, radosny stworzenia były szczenięta?

- A jak! Aż pięć sztuk. Trzeba było widzieć, jak wpadliśmy z ich nazwami. Nasza rodzina jest twórczy, szanowany rock and roll i sztuka nowoczesna, a to okazało się takie (a wszystko na literę "M"): Marilyn Monroe (samica nazwę na "m" w skale nie został znaleziony), Jim Morrison, Mick Jagger i Muddy Waters (nasze wspólne idolami) i Malewicza (jest już w częściach samochodowych). Malewicz mieszka z naszymi przyjaciółmi i pół razy wyższe niż ich matki, przyjaciół i za każdym razem go chwalił swoich zdjęć adorować. Ale Marilyn już do Chin. Dali ostrożnie, ale z nadzieją, że nawet dziennikarze ich krajowa gazeta „Zhenminzhibao” nie sobachatiny uzależnionych i nabytej szczeniaka wyłącznie dla przyjemności.

Masza:

- Chcesz powiedzieć, dostaliśmy w małżeństwie Mulka? W ogóle, to zaczęło się smutne: w Dakshin dziadków zmarł wspaniały Utah, Nowa Fundlandia. Diagnoza jest najsmutniejsze - rak macicy, a lekarze powiedzieli, że jest to, że nigdy nie urodziła. A kiedy Alkaponovne miał cztery lata, zdecydowaliśmy się pójść. Zadzwoń do klubu, dali nam adres hodowców - gdzieś w rejonie Kratovo. I szyte tiulu welon (Wesele od ślubu!), I poszedł do przedszkola. Jak walczyła, kiedy został wprowadzony do pana młodego o imieniu Rus Ayrins Sex Pistol (!), Ale słowa nie oddają zdjęcia ślubne okazało się sławy, a potem wszystko inne. W czasie „reszty” Grzecznie zapytał: „A ty, matka, podczas gdy w sąsiednim pokoju na papierosa”. Pamiętam Mulkin „OP” ściany, ręce drżące, które bezskutecznie próbował zapalić papierosa i nagle - niesamowity obraz okna: przeciwnie na wzgórzu między dwoma gigantycznymi drzew posadzono w auli, około dwudziestu spaniele. Są zabawne synchronicznie przechyla głowę w zdumienie i podniósł swoje długie uszy.

Jeden do jeden jako plotki, plotki na ślubie. Wydawało się dokładnie, tylko mówić o jego języku psa: „A kto jest narzeczona? Dziewczynka skąd masz? „To było tak zabawne.

- Wreszcie powiedzieć, że na tak dręczyć psa: w tym zimnym nim prawie łysy ...

- To prawda, a sąsiad zeznawać niedawno zapytał: „A co rasa psa” Jesteśmy szczerze powiedział: „Łysy spaniel” I tak było. Wcześniej nasza pankovala Mulk. Przed operacją miała guza na głowie - zwykłej Wen, według jednego lekarza. Nie martw się, on zapewnił, jeśli ma silnie rośnie, nie go wyciąć - głowę nieruchomo. Ale z guzem kiedyś było brzydkie i wyhodować psa chłodny Hær. Niektóre oferowane nawet malować go różowy. Cóż, z okazji moich przyjaciół nie. A następnie wycięto guzek wraz z innymi nieprzyjemnych rzeczy, a na sierpień ciepła, zdecydowaliśmy się w końcu wyciąć. Fryzjer, doświadczona ręka na czołowych stronach Mulkinym trymerem, parę wykwalifikowanych ruchów przekształcić naszą spanielynu w krótkim wełny tego, czy pies gończy, czy jamnik. Ale, prawdę mówiąc, po podaniu w stanie surowym muł był Nemerow. Więc co z tego! Wełna odrasta, a teraz znowu Mulk stał się podobny do tego szczeniaka, który kupiłem prawie przez przypadek 10 lat temu.