Hodowca Boston Terrier

Co może nam powiedzieć o ich psa hodowcy? Uczciwy - można powiedzieć wiele. Ale te hodowcy nieco. Cenniejsze ich doświadczenia i ciekawe spojrzenie na swojej ulubionej rasy. Zwłaszcza jeśli ta rasa w Rosji jest nadal rzadkością, a sposób osoba, która zdecydowała się rozmnażać, na przykład, Boston terrier, Nie jest to łatwe i drażliwy. Osoby te należą Larisa Korshunova - „Latawiec Classic” właściciel słynnej hodowli i hodowcy z 18-letnim doświadczeniem. Uwierz mi, Larissa ma swoją historię do opowiedzenia!

- Opowiedz mi o sobie. Twoje wykształcenie i zawód?

- My name is Larisa Korshunova, a ja mieszkam w Saratowie. Tu ukończył szkołę średnią oraz Wydziału Inżynierii Instytutu Politechnicznego. Ale edukacja nie się przydać. Wybrałem inną drogę i nigdy nie żałowaliśmy.

- Jak długo jesteś z psami i co zrobiła twoja pasja?

- Hobby? Nazwałbym to ciekawy, urozmaicony życie. Na 7 lat, idzie

z przyjaciółmi w stoczni, słyszałem, że w pierwszym wejściu do naszego domu dać rok-stary pies. O ile dodatkowych pieniędzy nie mamy, a żyliśmy, delikatnie mówiąc, nie bogaty. Pobiegłam do domu z radosną myśl, że będę wreszcie mieć psa. Następnie trzymać psy w mieszkaniach nie powstał. Ludzie myśleli, że muszą żyć na ulicy, a korzystnie na łańcuchu. Cieśnina morze łez i daje sto i obiecuje być grzeczna, jestem nadal przekonany rodziców zostawić psa. Ponieważ w moim domu nie było Sooty.

Był jak pinczer i wkrótce przywołuje na myśl całą rodzinę. Kiedy w naszym domu nie było gości, zamknęliśmy Uholka że szczekał bez przerwy, aż do późna w nocy. I to jest całkiem pewne zainteresowanie do wszystkich kobiet, bez wyjątku, zmuszony rodzicom spalić się ze wstydu. Nie wiedział, co z nim zrobić. Dlatego też, nie zwracając uwagi na moje łzy, rodzice ułożone Uholka nową rodzinę - tak samo jak my, fani wolnych psów.

Ember lewo, a moje pragnienie, aby mieć psa wzrosła.

Rodzice bezskutecznie próbowała przełączyć moje zainteresowanie koty, ptaki, chomiki, jeże. Powtórzyłem jedno - chcę psa! Przez piątej klasie, lody i zapisać na obiady w szkole, mam zgromadził pewną kwotę. Jest mało prawdopodobne, aby być wystarczająco dla psa z rodowodem. Po cut przekonać rodziców, ze ściśniętym sercem, udałem się do rynku dla psa. I towarzyszył mojej matki. W moim sercu modliłem się o wielkim psem, a ja povezzo. małe rasy To kosztuje dużo pieniędzy, które po prostu nie istnieje. Pozwolić to był jedyny, nikt nie chce trzymiesięczny bokserów, do którego przylgnął. Właściciel zażądał trochę więcej pieniędzy i matka, widząc moją determinację, starając się targować, a ja siedziałem przytulanie szczeniaka i powtórzył wszystko, co nie wychodzi bez niego.

Więc mieliśmy mój ulubiony, słodki, miły i niezawodne Dinka! Mieszkała z nami przez prawie 11 lat. Dorastałem z nim. Nie bałem się, bo wiedział, że blisko. Nauczyłem się rozumieć, szanować i kochać wszystkich psów. Wiele lat minęło, ale pamiętając o moim pierwszym oszałamiające Dinka I łez wdzięczności. To było i pozostaje moim ulubionym, najlepszy pies na świecie!

- Jak dowiedziałeś się o rasie i dlaczego wybraliście Boston Terrier?

- Nie pamiętam, gdzie usłyszałem o Boston. Ale we Francji, niektóre mistrzostwach, zobaczyłem klatkę ze szczeniąt z których jeden uderzył mnie najbardziej o ich bezbłędne anatomii, stylem i wdziękiem. Znalazłam tłumacza i poprosił o kosztach tego szczeniaka. Ku mojemu rozczarowaniu, że nie został sprzedany. Inne były znacznie niższej jakości. Westchnąłem z ulgą, gdyż temperament prawie kupił innego psa. Z biegiem lat, byłem zaangażowany w prowadzeniu Staffordshire Terrier. Coraz częściej w mojej pamięci do pop-up obraz szczeniak z Francji. W tym czasie nie było już Boston i Rosja. Znalazłem telefon moskiewskim hodowcy. W swojej hodowli wkrótce urodzić się szczenięta. W ciągu godziny, powiedziała mi o tej rasie, za co byłem jej wdzięczny. Kiedy wyraził cenę szczeniaka, prawie zemdlała. W ogóle nie był gotowy ...

Ale okoliczności życiowe często zmienia nasze nawyki. To, co stało się ze mną. Ze względu na pewne problemy z plecami, nie mogłem zrobić więcej Staffordshire. Jest to bardzo silne psy i ja przeciwwskazane nawet małe obciążenie. Jednakże, jest to, aby uciec z hodowli, nie mogłem. To stało się moim sposobem na życie. Zrobiłem nowych przyjaciół w różnych miastach i krajach. W dniu otrzymałem dziesiątki listów. Jak mogłam rozstać się z takiego aktywnego i ciekawego życia! Postanowiłem zatrzymać, ale rozumiem, że jest to konieczne, aby zmienić na coś drobniejsze skałę. Wybrałem długo ... i nie mógł znaleźć psa, który chciał widzieć w swoim domu, aby poświęcić swój czas i energię. I znowu przypomniałem sobie, że Boston wspaniałego szczeniaka z Francji ...

Przez dwa lata przyzwyczaiłem się do krótkiego pyska i krótki ogon. Boston był interesujący dla mnie przede wszystkim jako wystawie. gatunek Boston Terrier wielki w ringu. Jasny kolor, styl i wdzięk pozytywnie odróżnić go od innych małe rasy. Uwielbiam krótkich włosach psów. Są łatwe w utrzymaniu. Przeszkadza mi tylko jedno „ale”. Nie wiedziałem nic o naturze Bostonu. Publikacja o gatunku często nie odpowiadają rzeczywistości, czy były powierzchowne. Zapytać hodowców też nie ma sensu. Prawie wszyscy powiedzieli, że ich psy z najbardziej wspaniałego charakteru. Było tylko jedno - aby sprawdzić na własnym doświadczeniu, jak piękny charakter obiecanych artykułów przez autorów boston terrier.

- I co okazało się być postać z Bostonu?

- Szczerze - postacie mają różne. Komunikowanie się z hodowców amerykańskich, akceptuję ich punkt widzenia: Boston nie powinien być agresywny ani do ludzi ani do psów. Amerykanie stanowczo odrzuca zwierzęta wykazujące agresję.

- Co sądzisz, dlaczego te psy nie lubią teriery, teriery są nazywane?

- Trudno mi odpowiedzieć na to pytanie. Nazwa rasy wybranej przez Amerykanów. Myślę, że pojawienie się w Bostonie jest bliżej typu terrier. Osobiście widzę to wiele wspólnego ze stylem staffordshire terrier. Mimo, że mój pogląd jest kontrowersyjna. Właściciele zobaczyć bokserów w Bostonie bokser. Właściciele Buldog francuski widzi „zamrożonej francusku.” Boston jest interesująca i właścicielom krótkim twarzy i dlinnomordyh skał. Ale jego postać nie jest wyraźnie terersky. Większość teriery Boston - psy są miękkie i uprzejmy. Choć, co prawda, istnieją wyjątki.

Pomimo swojej nazwy, to odnosi się do grupy ozdobnych kamieni. Mamy dość często na różnych wystawach w ostatnim konkursie w sprawy grupy terrier i oburzeni, gdy nie chcemy iść. Nawet w „Eurazji” naszych psów jeden dzień wezwany do grupy jako rasy Najlepszy w Bostonie, a nie Boston Terrier. A w tym roku dostałam prawdziwą przyjemność. Ponownie na „Eurazji” ... W ostatnim konkursie 9 grupy, mamy kwalifikacje i żywy tłum, upuszczając mikrofon, poprosiła mnie szeptem: „Czy jakie rasy?” I zaśmiał się do siebie, ale z poważną miną mówi "boston terrier". Po tym, człowiek skutecznie wezwał nas.

- Kiedy Boston po raz pierwszy pojawił się w Rosji i dlatego rasa nie została znaleziona w czasie swoich wielbicieli?

- Ja nie prowadzi statystyk i nie mogę powiedzieć dokładnie, co roku po raz pierwszy pojawiła boston w Rosji. Interesujące jest to, aby ludzie, którzy studiują na rozwój rasy. Ale o ile wiem, po raz pierwszy pojawiły się w Petersburgu, gdzie często pochodziły z Finlandii hodowcy. Suka z Finlandii stał się pierwszym boston terrier, importowane do Rosji i przodka dużej rodziny. I wielbiciele rasy był już kiedy zacząłem zajmować się nimi. W Rosji, Boston więcej niż 10 lat. Niepopularne nie byli, ponieważ były one nieliczne. Sam patrzył z przerażeniem na zdjęcia z naszej narodowej wystawie pięć lat temu. Jakiś pies garbaty, z „surowych” kagańce, ogromnymi uszami. Albo odwrotnie - ryj wąskie, brzydkie głowy, sczerniały zbyt duże i ciężkie. Inne - zbyt eleganckie. Biorąc pod uwagę miejsce amerykańskich hodowców, byłem zaskoczony, jak piękne ich psy co wielki łeb! Moje pytanie - dlaczego rasy w Rosji w takim stanie, jeden hodowca powiedział do mnie: „Co mamy, po czym sadzimy!” Nie chcę powiedzieć, że żaden z hodowców nic nie rozmnażają. Próbowaliśmy, ale w miarę swoich możliwości. Wspaniały pies sprowadzony z Ameryki w Petersburgu. Poszliśmy na drutach w Europie. Ale mimo wszystkich wysiłków, hodowcy Bostons trwało wiele lat, aby trochę poprawić rasę.

- Co sądzisz o tym zależy popularność tej rasy?

- Popularność przynieść wystawę, w tym poza miejscem, w którym psy wykazują wysoką klasę. Aktywna praca Krajowego Klubu i oczywiście reklamy. Teraz liczba Boston „Eurazji” przekroczyła już 20 psy. Strona Narodowego Club, z wielkim trudem zrobiła w zeszłym roku. wystawy wyspecjalizowanych do niedawna były tylko dwa: Petersburg (CHK) i Moskwie. W tym roku dodaje inny - w Saratowie. Informacje o rasie był praktycznie żaden. Na niektórych stronach osobistych zostało opublikowane standardy tłumaczeń boston terrier. Ale kto przetłumaczone i jak to jest dokładne? Książki i czasopisma o psach, również odgrywają ważną rolę w rozwoju tej rasy, ale to podoba czy nie w ogóle, albo bardzo niewiele - rzadki artykuł w prasie rosyjskiej.

- Proszę wymienić pięć cech, które są charakterystyczne dla rasy.

- Wspaniały kontakt umysł, towarzyskość, życzliwość, a to jest bardzo ważne dla mnie, Boston nie jest tchórzliwy i nie brehlivy.

- Na jakiej podstawie wybraliście sprzedawców do przedszkola?

- Oh! Uwierz mi, to jest niezwykle trudne. Szczenięta w miocie mniej - średnio 4. Chcąc kupić wiele obiecującego szczeniaka. Dokonywanie ciekawą kryciem, hodowcy często pozostawia górę

szczenięta w domu. Sprzedaż szczeniaka 2-3. Przez dwa lata nie mogłem dostać perspektywę Bostonu. Oczywiście, ze względu na doświadczenie w hodowli innych gatunków i analizowanie stanu rasy w Rosji, próbowałem kiedyś kupić psa w Ameryce. Napisałem list w odpowiedzi - cisza. Znalazłem „Russian Amerykanów” i starał się kupić szczeniaka przez nich. Ale ta liczba nie jest przekazywana.

Należy zdawać sobie sprawę z amerykańskich hodowców, zaufać, i tylko wtedy, gdy istnieje szansa, aby kupić ich klasę Wystawie. Więc ani w Europie, ani w Ameryce, moje próby kupić Boston, nie mając domu przynajmniej jednego psa tej rasy, nie powiodły się.

First Boston Terrier Kupiłem w Moskwie. Później zrobiłem drugą próbę zdobycia w zbiorniku europejskiej hodowli. Pierwszy kupiłam psa z czeskiej hodowli - brat mistrzyni Europy i świata. Zaczęliśmy rozmawiać z hodowcą i aktywnie szuka tego chłopca. Wierząc nam, Europejczykom sprzedawane wspaniały suka i pies z amerykańskiego producenta, który znajduje się w leasingu Niemiec. Potem czekaliśmy letnią sukę z Finlandii. Po raz kolejny amerykański wspólnie blanszowanie i młody mistrz Europy. Finowie są drobiazgowo sprawdzane w godnych rękach jeśli sprzedaż tego szczeniaka. Chcę powiedzieć „dziękuję” ludziom, kim jesteś-schodkowych moich poręczycieli i dała mi pozytywną rekomendację. Więc nie był fiński dziewczyna z pięknym głowie i pięknej anatomii w naszej hodowli. Twarda suka została importowana z Francji. To również pochodzi z dwóch amerykańskich psów. Wreszcie nasz długo oczekiwany nabycie - szczenię psa z Ameryki z obiecującą rodowodzie. W miarę możliwości staram się kupować boston terrier Amerykańskie linie.

Amerykanie sprzedadzą wystawie, zawrzeć umowę, w której trzeba by zamknąć amerykański tytuł. Plus roczny i obowiązkowa wizyta niektóre wystawy. Umowa przewiduje zakaz psa i poza granice kraju, do odpowiedzialności karnej.

- Co sądzisz, może jakieś dobre zachodnie szkółki sprzedać Rosji ciekawy rodowód psa lub klasę Wystawie?

- Jeśli podchodzisz poważnie - może. I moje doświadczenie jest tego dowodem. Dziś w Rosji przyniósł kilka ciekawych linii psów z Ameryki i Europy. Mam nadzieję, że w niedalekiej przyszłości, jakość naszych Bostons znacznie poprawić i zwiększyć zainteresowanie rasą. Już w tym roku, dwa z Bostonu stał zwycięzców w końcowej con-kurs „Eurazji” - drugie miejsce w suce Najlepszy Junior i zarezerwować 9 Grupa u mężczyzn. Jest to wielkie zwycięstwo dla właścicieli. Chociaż jest to sprawiedliwe, by powiedzieć, że psy zdobyły europejską hodowlę.

- Jakie są główne zasady swojej hodowli.

- Uczciwość, dążenie do poprawy rasy, samokrytyki, analizy własnych błędów, wnikliwej analizy rodowodów, dogłębną wiedzę o dziedziczności i linie i, co najważniejsze, aby zobaczyć, aby rozpoznać i ewentualnie naprawić problemy z anatomii i charakter ich psów. Obecnie staramy się zwrócić większą uwagę na ich stan zdrowia. Poważne hodowcy na całym świecie przez długi czas do przeprowadzenia testów. Ale w Rosji, paradoksalnie, ogromna liczba klinik weterynaryjnych jeszcze nie. W ubiegłym roku na Światowej Wystawie w Słowacji udało nam się wreszcie przetestować nasze psy z chorobą rzepki. Obecnie planuje zagraniczne krycia, od razu uzgodnić i weryfikacja naszego oddziału w miejscowych lekarzy weterynarii. Wiele europejskich hodowców zgodzić się nie wiązać zaległych badanych samców z samicami.

- Jakie badania są przeprowadzane w Bostonie?

- Przetestować wszystkie: uszy, oczy, kolana, kręgosłup i serce. Testy są bardzo drogie, ale zdrowie naszych psów i szczeniąt jest ważniejsze dla nas. Mam nadzieję, że w przyszłym roku będziemy w stanie sprawdzić wszystkich naszych Bostonu.

- Co nie zrobić początkujący hodowca Boston?

- Starać się zarabiać na nich. Dla mnie to jest przestępstwo - zniszczyć skałę dla własnej korzyści.

- Kto wolisz sprzedawać szczenięta?

- Zasadniczo, hodowcy. Ludzie, którzy są zainteresowani w poprawie ras i dba o jej duszę. Często nie są bogaci, ale dzięki takim entuzjastów, nie przekupniów-rock posuwa się naprzód. Wśród hodowców Bostons postanowił podziękować osobie, która sprzedała Ci szczeniaka, bo masz perspektywę hodowli.

- Imię pięć negatywne cechy rasy.

- Miałem kilka różnych gatunków. I wykazywały wiele psów i pociągiem. W nich zobaczyłem coś potem próbował uciec z psami.

Nie mogę dać negatywne cechy boston terrier, jako rasy jako całości. Istnieją sytuacje, zbyt aktywne. Osobiście, te psy są irytujące mnie. Kocham umiar. A niektórzy właściciele takich cech jak. Zdarza się agresji wobec innych psów. Ja bym starał się unikać takich przypadków hodowli, ale wiele osób to „odwaga”. Boston powinien być dobry dla ludzi i zwierząt. Bezsporne jest rasy! Niektóre dysk Boston rodzić, a oni mają zrobić cesarskie cięcie. Kiedyś to problem rozważyć. Dziś, gdy wiele kojarzenie są w innych krajach, nie mam prawa do podejmowania ryzyka i do wynajęcia w naturalnym urodzeniu moich dziewczynek. Teraz jestem w operacjach bezpiecznie. Tylko godzinę - i wszystkie szczenięta są żywe i zdrowe. Pies po trzech dniach już skakanie na kanapie i bez bólów porodowych dla niej i bezsennych nocy dla mnie. Najważniejsze jest to, aby znaleźć wielką weterynarza.

- Główne wady, które znajdują się w większości na zewnątrz.

- najgorsza wada psa jest płoć z powrotem do mnie. Mocno dziedziczone. I pierwszą rzeczą, jaką szukać w szczeniaka - to linia grzbietu. W patrząc na rodowodzie przodków - potencjalnych nosicieli defektu. W małej Boston jest trudne do odgadnięcia. Zajęło mi kilka lat i analizy wielu różnych zdjęć szczeniąt z hodowli i własnego wizerunku w życiu dorosłym. Często szczenięta później stał zamożnych garbus. Na przykład: Mam mój Rhapsody tak garbaty, że kiedy zobaczyłem jej krzyk. Pomyślałem: „Boże, co freak, kupiłem” Ale Rhapsody róża z powrotem doskonały, a żaden z jej dzieci, to niedobór nie jest dziedziczona. Czasami, kiedy szczenięta długo stanąć na nogi, plecy mięśnie muszą pracować dwa razy obciążenie i tył wygląda trochę „wykrzywiony”. To wymaga czasu - Nogi się silniejszy, mięśnie zrelaksować się i powraca do swojej naturalnej pozycji.

Występują problemy z występem, na tylnych kończyn, które prowadzi do słabego uderzenia w ruchu. Etap skrócony, i „ziarno”. Pies W Europie, niektórzy hodowcy wykonywali długie szyje. W rezultacie - wydłużone ciało. Dziś rozciągnięte ciało boston terrier Stało się to problemem. Boston - kwadrat pies!

Należy powiedzieć o powierzchowności głowy i konkretnych warunków Bostonu. Dzisiaj, nawet Ameryka traci urok i bezzschitnost „osoba” boston terrier. Były głowice z niezadowolonych wypowiedzi i małych oczu. Piękno Bostonu w jego wielkich ciemnych oczach, jego dobry wygląd. Boston musi tworzyć chęć przytulić i pocałować go, aby chronić go przed wszystkimi przeciwnościami.

- Na jakiej podstawie trzeba wybrać dobry szczeniak boston terrier?

- Pierwszą i główną cechą - jest to rodowód. Słynna hodowla nie pozwoli Ci wybrać szczeniaka. Lepiej zostawić sobie. Co pozostaje - da wam. Druga opcja - najlepsze szczenięta będą miały współwłasności do swoich ludzi, a co będzie - będą sprzedawane do ciebie, i tylko wtedy, gdy hodowca uzna Cię godnego kandydata. Jeśli nie, to mamy nadzieję, że będziecie mieć szczęście następnym razem. Dlatego mówimy o zakupie obiecujące szczenię, mam na myśli zakup rodowodzie. Jest to skrót od wielu lat pracy i znanego hodowcy psa. Ten szczeniak położył silny pulę genów. Przy odpowiednim i rozsądnym podejściu, można odnieść sukces jako hodowca i słynnych wystawach. W przeciwnym razie, po prostu zniszczyć pracę innych.

Kupiłam szczeniaka zawsze, kiedy zgodził się sprzedać. Sama wybrała tylko raz, a potem, kiedy maluchy były tylko trzy dni. Jak na ironię - zrobiłem złego wyboru. Inne szczenięta wyrosły lepiej. Ale kiedy kupiłem to, co zaoferowano mi hodowcy, psy rosną wielkie.

- W kraju - lidera tego wyścigu?

- W moim rozumieniu, boston terrier, jednoznacznym liderem - Ameryka.

- Co można zrobić z Bostonu, oprócz wystaw?

- Boston - niesamowite pies! Wyjaśnić mu, co chcesz, i to będzie dla ciebie wszędzie.

PRZYJACIEL październik 2010

Jan Khorunzhiy