Charty

charty - grupa psy myśliwskie, które są zdolne które opracowało ogromną prędkość, wyprzedzić i złapać bestię. Jednocześnie nie polegać na instynkcie i wielkiego rozwoju wzroku. Ekstra emocje polowania z psami dodaje, że walka pies z bestią dzieje się przed myśliwym. Obrazy chude i długonogie psy już znaleźć na ścianach grobowców egipskich faraonów, aw ostatnich czasach, psy te były szeroko rozpowszechnione w Europie i Azji, łamiąc na skałach o wąskiej specjalizacji i lepiej dostosowane do lokalnych warunków. Tu, w Rosji oddano wielki rosyjski borzoj, który, zdaje się, mieszanej krwi chartów orientalnych i lokalnych husky. Jest wysoka (wysokość w kłębu 71-79 cm), płynnego pies, cały kompleksowanie, co wskazuje na możliwość szybkiego biegu. Miała wąskie głowy, głęboka klatka piersiowa, doskonale umięśniony. Sierść jest długa, jedwabista, falisty, lecz nie kędzierzawy. Jednak główne zalety tych psów nie są uważane za formy szlachty i zwinność, pasja i talent do łapania zwierząt. Polowanie z psami na zające, lisy, a przed najlepszych przedstawicieli ich jeden-na-jeden wziął wilka. Chwytając bestię za skórę, to ścięte go na ziemię i wyciągnął aż myśliwy przybywa. Psy myśliwskie ze wszystkich swoich atrybutów, ustalonych zasad i praktyk, o szczególnych warunkach stanowić warstwę kultury Rosja XIX-wiecznego właściciela. Ich jasne sceny przedstawione na obrazach znanych rosyjskich artystów, wielki opis takiego polowania opuścił powieść Lwa Tołstoja „Wojna i pokój”

Przez borzoja psy są najwyższe na świecie - Irlandczycy wolfhounds. Przeciętnie ich wysokość w kłębie wynosi 81-86 cm, ale istnieje również psy do 120 cm! Jednak konstytucja z tych gigantów jest dość łatwe i ważą około 70-85 kg. Ich szczupłe, umięśnione ciało pokryte jest gruba, sztywna włosy tworząc brodę na pysku i brwi. W związku z rozwianymi włosami i zwodniczej niezręczności ruchu wilczarz irlandzki jak watchdog uroczy zarośnięte. W Irlandii, psy te były wykorzystywane do przynęty dziki i wilki, ale na początku XVIII wieku. te zwierzęta na Wyspach Brytyjskich jest prawie nie było, a za nimi zaczęły znikać i legendarne wolfhounds. Na szczęście rasa została zapisana. Dzięki ogromnej wielkości i mocy wilczarz irlandzki zadziwiająco spokojny i hojny. O nim i mawiał: „Dom jagnięcina, lew na grasować”, a teraz stał się idealnym towarzyszem.