Artemiy troitskiy taśmą i bez

Przez całe życie pisał o muzyce i nie wie o niej wszystko. Jego krytyka wielokrotnie pogrążyła przedstawicieli szoku rosyjskiego show-biznesu, i usłyszeć z jego ust pochwały - zawsze była marzeniem wielu artystów. Był pierwszym w Rosji stał za miksera s kraju dowiedział się, kim jest DJ-ów. To on założył dziennikarstwa muzycznego w Rosji i, jak mówi, jest teraz odpowiedzialny za to. Był jednym z pierwszych w ZSRR zaczął promować muzykę rockową drukować artykuły samizdat, które są następnie gromadzone w bardzo ciekawej książce. On też założył swój własny magazyn, pracował w radiu, wykłada na Uniwersytecie Moskiewskim, uważany za jednego z najlepszych znawców rocka i jazzu -Artemy Trójcy zaimponować którykolwiek z jego uniwersalności. i jego Terier szkocki Churchill - nie tylko „mówienia” nazwa, ale również protekcjonalny stosunek do ... właściciela.

Dossier „przyjaciel”

Artemiy troitskiy urodził się 16 czerwca 1955 w Jarosławiu. (Nazwa Artemia ojca - Kiva - jest jednym z nowotworów bolszewickich), w 1977 roku ukończył studia na Moskiewskim Instytucie Ekonomii i Statystyki, na kierunku matematyka i ekonomia. Pod koniec lat 70-tych - początku 80-tych zaangażowany w organizację podziemnych koncertów rockowych i festiwalach. W 90 Trinity wyprodukowała pierwszy lokalną encyklopedię rockową. Poprowadził swój własny program telewizyjny „Café Obłomow”. Pracował na wielu stacjach radiowych. Artemiy troitskiy - autor kilku książek, w tym -back w ZSRR, «grzechotniki szkieletów w szafie”, «I wprowadzą Cię w świat Popu», «Hangout». Rozwiedziony, córka Alexandra 10 lat.

Kiedy Size Matters

„Meet to jedno» - Już na progu Artemij Kivovich on wprowadził nas do swojego psa, który śpiewał z nami-stick twarz drzwiach. „Przyjaciel” - aka Churchill, aka Churchill, jest on ulubionym zwierzakiem godności Trójcy -Z przetrwała najazd i prasy, jak przystało każdy bona fide pies pierwszy nuzzled nasze rzeczy pozostawione w korytarzu, a potem zabrał nas do salonu od góry do dołu wypełnionego płyt muzycznych. Plotka głosi, że w tym mieszkaniu jest więcej niż w jakimkolwiek specjalistycznych sklepach, a właściciel od dawna przekonany, że muzyka ma nie tylko swój czas, ale także przestrzeń życiową.

-Artemij Kivovich na swojej muzycznej dostoyanieCherchill prawdopodobnie nie narażone na próbę?

-Napędy dotknie, a przy okazji, za psucie mebli widział nigdy nie było. On jest bardzo mądry w tym, że nie można odmówić - rozumie co robi. A jeśli nagle coś złego, to trzeba mu powiedzieć o tym - że opamięta się w czasie i nie przyniesie wiele niedogodności.

-I często trzeba kierować swoje kroki we właściwym kierunku?

-Wcale nie. Mimo, że bardzo sobie z tym poradzić i, w moim doświadczeniu, dobrze rozumiemy się nawzajem.

-Jakie inne zalety Terier szkocki wykonany zwrócić uwagę na tej rasy?

Zawsze kochałem małe psy wielkości. Moim zdaniem, są bardzo wygodne w mieszkaniach miejskich. teriery szkockie same w sobie, a pies z silnym charakterem. Churchill - jest bardzo niezależny, z bardzo przyjazny i spokojny, ale nie uniwersalnym Milyaga, takich jak Labrador.

-Okazuje się, że specjalnie podniósł psa, z którym można podzielić przestrzeń życiową?

W zasadzie każdy właściciel powinien myśleć i czy wygodnie czworonożny w swoim mieszkaniu? Więc stopniowo doszedłem do wniosku, że Terier szkocki - bardzo blisko mnie rozmnażać. A wszystko z powodu pasji do tych psów mogę powiedzieć z młodzieńczych lat.

Moje imię Fanfan scotch, a on przyszedł do mnie w 1974 roku. W tym czasie rozstał się z dziewczyną i był w zastoju. To wtedy mój dawny kolega Misza Makarov i zaprosił mnie do zakupu szczeniaka z jego suki Terier szkocki. Miał troje rodzeństwa: Fernandel, Fitsdzhezald i Fanfan. Podobał mi się ostatni, i wziąłem go (do 90, przy okazji, ruble: w tamtych czasach było dość drogie - miesięczne wynagrodzenie lub więcej niż dwa miesięczne stypendia). Ale prostsze: I wtedy właśnie leżące wokół nowych niezużytych amerykańskich dżinsów, więc szybko „pojechaliśmy” je, a za pieniądze kupił Fanfan.

Kochałam go bardzo dużo, ale niestety on krótko żył i umarł w istotnych okolicznościach, jak wiele psów w Moskwie. Moskale następnie znaleźć zaatakować pod nazwą „Olimpiady-80.” Prawdopodobnie od tamtej pory nienawidziłam sportu i wszystkie te wydarzenia ... przybycie zagranicznych turystów i sportowców różnych organów potrzebnych do sprzątania miasta, zatruć bezpańskie psy. W rzeczywistości, to ma wpływ nie tylko niczyj psy, ale również w domu, wśród których był mój Fanfan. Muszę powiedzieć, że szkocki terier ze wszystkimi jego arystokracji mają zwyczaj odebrać na ulicy, wszystko Kuyu śmieci, jak również surowe wychowanie psa nie był zaangażowany, pewnego dnia podczas spaceru Fanfan wziął i zjadł kawałek zatrutego mięsa, a potem cierpiał i zmarł trzy dni w moich ramionach. Nie było dosłownie dzień po śmierci Włodzimierza Wysockiego. Z tego powodu, nawet nie iść na pogrzeb Wysockiego - przeżył osobistą tragedię.

-Wiem, że jesteś Czas fundamentalnie psy nie rozpocznie.

Tak, zbyt ciężki był pierwszy strata, nie chce przywiązywać się do nikogo. Myślę, że właściciele doświadczyli podobnego, rozumiem bardzo dobrze. Dopiero po roku 1994, kiedy poślubił dziewczynę Mariana, żyłem w moim mieszkaniu Labrador Lancelot. Ale przede wszystkim psem, nie mam - to masz mnie jako posag, wraz z żoną, a mieszka z nami tak długo, jak 13 lat. Nadal lubię charakter Labrador jest mniejsza niż Terier szkocki. Moim zdaniem, Labrador - zbyt słodki, dobroduszny, delikatny istota, w skrócie, dobry pies i wszystko.

Mariana czuł, że moja dusza nie należą do Labrador, a na moje 50 urodziny i to moja córka Alexandra elegancki show. Wiem, że jestem głupcem dla szkockiego teriera i przedstawili mi Churchilla. Od tamtej pory mieliśmy wypadła dobrze. Nie wiem, jak to ja, ale powiedziałem im dokładnie zadowolony.

-I czytam, że chcesz zadzwonić psa prawie Czernomyrdin. Dzieje się tak pomimo faktu, że jesteś, moim zdaniem, z dala od polityki.

Nie jest tajemnicą, że psy powinny być podane nicki w określony sposób. W naszym przypadku, szczeniak musiał być określane literą „H”. Były różne opcje, w tym Che Guevara, Czernyszewskiego, ktoś zasugerował żartobliwie nazwać psa Czernomyrdin. Ale w wyniku pies zaczął uczcić Churchill.

Myślę, że nazwa pasuje mu idealnie. Inną rzeczą jest to, że na imię psa Che Guevara byłoby zbyt wiążące, aby przesunąć go do bohaterskich czynów i psów żyjących w czterech ścianach, nie jest to naprawdę konieczne. Ich nisza długo zajęte Dog Rescue and bohaterski domu dekoracyjny pies - to jest pewna rozbieżność.

- Ponieważ mówimy o liderów politycznych: prezydenta Roosevelta, też był szkocki terier. Prezydent za psem, który raz zapomniał wyspę, a nawet okręt wdrożony. Jesteś gotowy na wielki dla Churchilla?

To zależy od sytuacji. Jeśli masz problemy, pies na przykład zdrowie, oczywiście, zrobię wszystko, by naprawić sytuację. Małe rzeczy zawsze iść do małych wyrzeczeń i kompromisów. Powiedzmy, bardzo często odstąpić kilka wycieczek (do odwiedzenia, z miasta), jak wziąć psa niewygodne: kraj może być bardziej agresywne czworonogi. I powiedział: „Chłopaki, przykro mi, że będę szczęśliwy, ale nie odchodzę Churchilla z kimś, więc musisz to zrobić bez grilla wieczorem.” Spróbować życia Churchill był harmonijny, a jest oczywiste, że z mojej strony wymaga pewnych ustępstw, jak w rzeczywistości, a życie rodzinne Kaya.

-To jest pies - Twój kompetentny partner?

-Tak, dokładnie. Towarzysz, do którego solny żyć pod dachem, i siłą rzeczy zakładać jego istnienie. Relacja mamy, moim zdaniem, absolutnie równe. I oczywiste jest, że Churchill dla mnie to nie tylko zabawa, ale również szereg obowiązków, które nie zawsze są przyjemne. Powiedzmy, kiedy wracam do domu o trzeciej rano, bardzo zmęczony lub w stanie pocieszyć, a potem iść na spacer z psem - to nie jest dokładnie to, czego pragnę. Wypełniony spać w tej chwili - ale nie wiem, że powinniśmy iść drugą. Churchill pewne niedogodności w życiu, oczywiście, robi, ale jest to dla nich bardzo jestem mu wdzięczny, bo mieszkają razem z psem jest bardzo zdyscyplinowany. Churchill na swój sposób jest odpowiedzialny za uporządkowanie mojego życia, jak mam wolny artysta, nie pracować w dowolnym miejscu, nie siedzieć w biurze i pochodzą z harmonogramem dla siebie. Prowadząc w ten sposób życia, można zrobić dzień nie opuścić mieszkanie, toczą się na kanapie, więc to wspaniałe, że istnieją Churchill - potężny bodziec chodzić, oddychać świeżym powietrzem, a ponieważ mieszkam w dobrej okolicy i mam miejsce chodzić, to wszystko jest bardzo korzystny wpływ na moje ciało.

-Być może obecność żywych stworzeń w domu sama jest korzystne dla kreatywnej osoby ...

Myślę, że wszystko indywidualnie. Są kreatywni ludzie, którzy nie lubią zwierząt lub całkowicie obojętny wobec nich. W takich przypadkach, rozpocząć pies lub kot nie ma sensu, tak jak w przypadku każdego zwierzęcia trzeba komunikować, zwierzaki czują się dobrze dobre nastawienie, jeśli o to chodzi, i złe. To jak kwiaty. Na przykład, ja osobiście nie obchodzi dla roślin, mam kolor nie było w domu, a kiedy byli, zapomniałem je podlać. Oni zwiędły, nie dorastają ... I kocham zwierzęta, lubię być w ich aury, to jest bardzo przydatne dla mnie i dla wielu innych ludzi, zarówno twórczy i kreatywny zawód nie może być bezużyteczny, ale ktoś i generalnie przeciwwskazane. Z psychologicznego punktu widzenia, jestem bliżej do kotów, ale muszę współistnieć wiele lepiej, aby uzyskać psa.

-W jednym z wywiadów i kot wydaje się być bardzo reklamowany. I trzeba, jak mówią, i nie pachną.

Te, nawiasem mówiąc, ja też jestem wstępnie czerwony, najwyraźniej są dla mnie bardzo mili. Tak, i ze względu na charakter kota jest mi bliższy niż psa, ponieważ ze swej natury są indywidualistami, więc rozumiem je lepiej niż psy. Ale, oczywiście, że dwa indywidualiści trudniej dogadać się ze sobą niż indywidualista jak ja i clubby stworzeń takich jak Churchill. Okazuje się, że psychicznie jestem bliżej do kotów, ale muszę współistnieć wiele lepiej, aby uzyskać psa.

-Kiedyś wspomniał, że duże psy postrzegają porządku, ale nie chcą się z nimi współistnieć. Dlaczego?

Wierzę, że duży pies - to nie jest istota, która jest żyć w mieszkaniu, gdzie jej uważnie. Takie zwierzęta potrzebują miejsca, a ja zawsze żal dla dużych psów, które są zablokowane w tych naszych domów apartamenty-klatkowych. Duży pies, moim zdaniem, by zamieszkać w wiejskim domu, potrzebuje klatki, hodowla, powinien spokojnie przebiegać przez terytorium, chronić go, wtedy będzie miał pełne życie. I kiedy widzę niefortunne pasterza, psy, charty, które ledwo wcisnął się w windzie, czuję się bardzo przykro dla nich. Więc na pewno bym zacząć duży pies nie, pomimo faktu, że wiele ras i na zewnątrz, a na znak Współczuję.

- Ale sam Churchill nie cierpią na Twój żywo społeczeństwa while Lance-Lot?

No, młody Labrador Churchill był bardzo przyjazny, współistniały pokojowo, ale później grał z moim taśmy okrutnego żartu. Pewnego dnia szliśmy bulwarem Churchilla ze smyczy miałem, jak zwykle, let-wiem, że on jest inteligentny pies: dla dużych psów nie będzie trzymać się, a wraz z małym, wręcz przeciwnie, szybko zaczynają się przyjaźń z wzajemnym penetrowanie i machanie ogonem. A potem po prostu spadł na jego miłość do labradorów. Szedłem damę z żółtym Labrador, który był bardzo podobny do naszego późnego Lancelota, a Churchill, kiedy zobaczył znajomą sylwetkę, rzucili się na oślep do niego. I Labrador, ku mojemu zdziwieniu, okazało się, że zło, chwycił Churchill i ottrepal, po którym jesteśmy traktowani przez naszego przyjaciela przez długi czas. Ta sytuacja mnie zdenerwować, i był bardzo zaskoczony. Pomyślałem, co te sukinsyny mają być w domu, aby z dobrej, bezproblemowa, kochający psy jak Labrador, aby dokonać takiego potwora. Dlatego uważam, że złe agresywne psy - odzwierciedleniem charakteru oczywistej głupoty (lub) ich właścicieli.

-Artemij Kivovich, czytałem, że ulubionym zajęciem zadzwonić resztę. To nie całkiem pasuje do swojej bardzo aktywnej działalności zawodowej.

-Staram się tworzyć dzieła, tak że nie jest ciężarem, ale bardziej Przypomnijmy przyjemną rozrywką. Wszystko, co robię, staram się kochać, jeśli nie podoba mi się coś, nie rób tego, nawet jeśli obiecuje duże pieniądze. Lekcje mam naprawdę dużo, a wiele: broadcast, pism, nauczanie, organizowanie koncertów, filmowanie. Lubię ten rodzaj życia. Nic dziwnego, że mówią, że najlepsze wakacje - zmiany zawodu. Tak, przełączanie z radiowego studia na uniwersytecie, z radia na scenie koncertowej, odpoczywam.

-Myślę, że wielu zgodzi się ze mną, że nazwa artemiy troitskiy głównie związane z dziennikarstwem muzycznym. A kogo ty się uważasz większym stopniu?

-Jeśli mówimy o rock i pop dziennikarstwa nowoczesnym formacie, boję się co jestem odpowiedzialny za powstanie tego podgatunku. Choć dziennikarzy i krytyków muzycznych istniał długo przed sobą (w szczególności w 20-40-tych ubiegłego wieku), ale czas zrobił swoje własne regulacje. Przez pięć lat, czytałem dziennikarstwo na Uniwersytecie Moskiewskim oczywiście na dziennikarstwie muzycznym. Wielu moich studentów pracuje równolegle w telewizji, radiu, pisanie na portalach internetowych. Zdarza się, biorę wywiad, poprosić o komentarze, to jest bardzo miłe.

I, jak widać, był także pierwszym DJ w Rosji, było to w 1972 roku. DJ wokół kilku lat, to ja zrezygnowałem. Chociaż w ostatnich latach, zdarza się wydać sety w szczególnych wydarzeń w Moskwie, na przykład, w ambasadach, podczas otwarcia wystawy. Ale częściej wstaję do panelu na prośbę moich dobrych znajomych. Czasami mówimy o DJ handlowej, ale na prowincji lub za granicą - w Anglii, Niemczech, Szwajcarii i Estonii. I robię to bardzo rzadko, a profesjonalni DJ-e nie uważają siebie, ale moje dyskoteki ciekawe bo zmieniać muzykę skromny, ale robią to, ja nie nadużyć. Co będę zabrać chleb z głodnymi młodych ludzi?

Churchill w swoich odpowiedziach i uporyadoenie moim życiu, odkąd byłem wolny artysta, nigdy) praca, nie siedzieć w biurze i pochodzą z harmonogramem dla siebie.

A w ogóle, że ktoś taki jest o mnie i pisze. Aude-time, ale nieco irytowało mnie, kiedy kontynuował rozmowy bezwładność gładkiej redaktor i założyciel magazynu „Playboy” w Rosji, teraz z tym żyć.

- Wiem o tym, między innymi, piszesz też książki. I zastanawiasz się co czytelnictwa? Po tym wszystkim, którzy zachwycają muzykę i identyfikują się z różnymi trendami muzycznymi, nie zawsze trwać książkę.

Według moich obserwacji, czytają zupełnie różnych ludzi. To albo w moim wieku, na przykład, osoby w wieku od 40 do 50 lat lub młodzież 20-25 lat. Dla mojego pierwszego produktu

ważne w odniesieniu do nostalgiczny: ich czytanie, ludzie pamiętają dawne dni, popularnych artystów w czasie. Na spotkaniu z czytelnikami Mam wielu stwierdziło, że przypomniałem sobie dawno zapomniane obecnie publikowane w czasopismach takich jak „Rovesnik” lub „życia muzycznego”. ludzie żywotnie reagujących i młodych: są dokumenty historyczne dotyczące jej informacje z pierwszej ręki o czasach, które są rozpatrywane w eposów i nieco heroiczny.

- A teraz, Twoim zdaniem, istnieją grupy muzyczne, godni później pisał o nich?

Nie chodzi o to, czy istnieje, czy nie. Problemem jest to, że teraz sama muzyka stała się fenomenem na mniejszą skalę. W latach 60-80-tych XX wieku był sercem kultury młodzieżowej, ruchy sterzhnemvsehmolodezhnyh, bardzo potężne i ważne. Muzyka jest w dużej mierze zależy od stylu życia pokoleń. Teraz nie jest to, że istnieje na równi z innymi -Sports, kino, mass media, Internet, jego rola stała się mniej ambitny.

- Dlatego lyubitesravnivatdostupnost muzykę współczesną z dostępnością wody w wodzie?

Muzyka będzie za darmo w Internecie i praktycznie bez żadnych kosztów, a także woda w wodzie. Ogólnie mówiąc, płacisz 10-20 $ miesięcznie, a te pieniądze można pobrać tyle, ile chcesz. Nie mam wątpliwości, że w niedalekiej przyszłości życia muzycznego w Internecie przyjdzie do tego wzoru. Już sieć jest możliwe, aby uzyskać prawie wszystko łatwo i prawie za darmo.

- I oszacować urok World Wide Web?

I korzystać z internetu bardzo wąskie (patrząc professionalnuyuinformatsiyu potrzeby skontaktować się poprzez e-mail), bo nie mam czasu, aby wędrować w sieci. A potem, jestem vzros¬ly człowieka iw tym sensie niektóre staromodny. To młodzi ludzie z komputerów i Internetu, jak mówią, „ty”, i nie było tak łatwo zostać zrekonstruowane.

- Artemij Kivovich Ci wiele, że w pewnym sensie, człowiek skompromitowany z powodu swoich „nietypowych” uwag o nashihpopulyarnyhartistov. Boli cię?

Najważniejsze jest to, że nie czułem się być, robić to, co chcę i nadal czuje się świetnie. Jeśli nie wolno mi na pierwszym kanale, uważam, że jest to pierwszy kanał problem, nie mój. Jestem człowiekiem bezkompromisowym, zawsze mówię, co myślę. Jeśli nie podoba mi się coś w życiu publicznym, strukturę polityczną, a następnie - całkiem w porządku! - I szczerze oświadczyć o tym. Ze względu na to, ktoś mnie nie lubi, ktoś się boi. To samo podejście do mnie i artystów, zawsze szczerze wyrażać swoją kreatywność, często dość trudne. Ale nie rób tego powodu ich niegodziwości, naturalne sarkazmem lub krytykanctwa, i tylko wtedy, gdy myślę, że

tak jest. I tych, którzy kochają muzycy zawsze podziwiam je. Czasami zdarza się, że aktorzy przemieszczają się z jednego „kategoria” do drugiego.

- Można nawet nazwać jeden?

Na przykład, piosenkarka Zemfira. Nigdy nie byłem wielkim fanem jej twórczości. Uznał za dobry poeta, ale jej muzyka nigdy szczególnie imponujące. Aż usłyszałem jej ostatni album, „Dziękuję”. Wydaje mi się, że ta praca jest opłacalna i poetycką i muzyczną. Jestem szczery to powiedział i napisał, a następnie z Zemfira zaczęliśmy rozmawiać w przyjazny sposób. A wcześniej, była bardzo obrażony na mnie ...

magazyn "przyjaciel", Anna Sanin