Dysplazja - werdykt, czy dla dużych psów?

Pojęcie takie jak dysplazja, niestety, znane wielu hodowców psów dużych ras. I, jak pokazuje praktyka, każdego roku, problem ten staje się coraz bardziej dotkliwy. I było kilka powodów, ale pierwsze i najważniejsze - niewłaściwy dobór, niepoważne i analfabetą podejście do hodowli. Oczywiście, dysplazja dostarcza ogromne niedogodności zarówno psa i jego właściciela, ale nie jest to zdanie. Przy odpowiednim leczeniu, utrzymanie i opieka nad zwierzęciem może żyć całkiem normalne życie. Tylko o nim i teraz rozmawiać.

Straszne słowo dla hodowcy - dysplazja

Dysplazji u psów, jeśli mówimy prościej, jest to błędne tworzenie i Wspólna praca. Dzisiaj często słyszymy określenie „dysplazji”, ale choroba może mieć wpływ na wszystkie rodzaje połączeń. Oczywiście, ze względu na szczególną strukturę szkieletu psa, to pojęcie często odnoszą się konkretnie do zadu. W celu lepszego zrozumienia tego, co kryje się za tym słowem, konieczne jest rozważenie, jak to wygląda zdrowo i „chory” wspólne.

Jak widać na rysunku biodra, jego stan zdrowia ma kształt półkulisty filiżanka wgłębienie. Jednakże, obejmuje większość powierzchni głowy kości. W obecności dysplazji, forma kielicha blisko do mieszkania, więc kości głowy jest źle, to zawiera. Często, ze względu na duży spadek wagi ciała jest kością kubka. Zazwyczaj, płaski kształt kubka jest dziedziczna w wielu ras psów.

Inne przejawy stadium dysplazji

Do tej pory Weterynarii określa trzy etapy dysplazji:

• nieznaczne naruszenie pierwszego stopnia - kubek jest tylko lekko spłaszczone, ale kości głowy siedzi głęboko;
• oznacza naruszenie w drugim etapie - miseczka jest spłaszczony, a górna część kości jest w kształcie grzybka, jest przegub jest jeszcze wystarczająco wytrzymałe;
• poważnego stadium etapów III i IV - miskę silnie spłaszczona głowa jednolita powierzchnia, a jeżeli połączenie jest w stanie dyslokacji.

Przyczyny i czynniki dysplazji

Najważniejszym i głównym powodem, dla każdej postaci dysplazji - czynnik dziedziczny. Po sparowaniu rodziców z tej wady występuje bardzo negatywne. Jeżeli rodzic ma dysplazji stawu biodrowego, 50% miotu będą także mieć taką wadę. Nawet pozornie zdrowe, ale psy są podatne na więcej niż 37% ryzyko zachorowania dzieci. Z łagodne zaburzenia psów mogą być tolerowane w służbie, ale nie do uprawy.

Światowa Federacja Canine zakazuje, aby zapobiec hodowli psów z jakiejkolwiek formy dysplazji. Suki są dozwolone tylko w sposób indywidualny (wartość indywidualna) z łagodnym skazy.

Innym ważnym czynnikiem w przekazywaniu dysplazji mają osoby współpracujące z rozmiarach dysproporcji. Konieczność uzyskania pożądanej długości kości prowadzi do powstawania ostrych kątów ich połączenia, co pociąga za sobą przemieszczenie środka ciężkości. Dlatego zawsze jest konieczne, gdy hoduje się zwrócić uwagę na takie chwile, jak nieznaczne pochylenie miednicy, małego kąta biodra. Częściej niż nie wydają się tym psem biegaczy, którzy mają naturę zadu i tworzą ostre kąty stawów. Jednak dziedziczność - nie jest jedyną przyczyną dysplazji, nawet po uwolnieniu:

1. Ciężkie ładunki i działalności. Większość ras psów zakończyć tworzenie szkieletu kończy się około roku, ale niektóre duże psy tylko do dwóch lat. W tym czasie szczenię intensywnie rozwija się, rośnie, ale jego stawy są jeszcze na etapie tworzenia. Dlatego jest niepożądany duże obciążenie, które mają pozytywny wpływ na mięśnie, ale negatywny wpływ na stawy - może nastąpić ich przemieszczenia i słabe artykulacji.
2. Niedostateczna aktywność. Ale zbyt bierny sposób życia w młodym wieku - e jest również czynnikiem, który powoduje dysplazję. Po tym wszystkim, jak wiemy, prawidłowy rozwój kości zależy także od ich pracy. Brak ruchu u szczeniąt prowadzi do niedorozwoju wspólnego kielicha i mięśni.
3. Źle nadmierne dieta. Gwałtowny wzrost i brak składników odżywczych - jest kolejnym czynnikiem, który prowadzi do zakłóceń w stawach. Dlatego szczenięta w intensywnego wzrostu musi być ograniczona do karmienia, aby dać specjalnie zaprojektowaną pokarm dla szczeniąt ras dużych, właściwie wybrać i substancje mineralne.
4. Nadwagę. Zbyt duże obciążenie na nieuformowanych stawów prowadzi do niewłaściwego ich rozwoju.
5. Uraz. Wszelkie uraz stawu i jego niewłaściwego leczenia może prowadzić do dysplazji.

Kiedy mówimy o tym występku, najczęściej wymienianym jest dysplazja stawu biodrowego. Ale dlaczego jest tak często cierpi? Fakt, że psy w strukturze siły ciała jest wspólne ponoszą największe obciążenia. Zwłaszcza w tej strefie, kiedy bieganie, skakanie ma silną presją, a wszelkie niezgodności prowadzi do zwiększonego tarcia. W wyniku tego, odkształcenie powierzchni, usuwanie chrząstki tylnych.

objawy

Jak pokazują liczne praktyki weterynaryjnej i badania tej kwestii, dysplazji i jej pierwsze objawy pojawiają się w 2-9-miesięcznych szczeniąt. To wszystko zależy od intensywności wzrostu i rasy psa. Co do zasady, tylko przez tworzenie szkieletu jest zakończona i ustabilizowane stopnia naruszenia. Dlatego przed 9 miesięcy ekspertów nie radzę robić pochopnych wniosków i testy jako naruszenie może być tylko tymczasowym zjawiskiem wieku.

Wszystkie badania, aby określić przydatność psów hodowlanych są utrzymywane nie wcześniej niż 12 miesięcy, aw niektórych przypadkach, nie wcześniej niż 18 lat.

Istnieją niewielkie zmiany w stawach, które można zobaczyć tylko na zdjęcia rentgenowskie. Zwykle mają one żadnego wpływu na zdrowie i aktywności psa. Ale tu jest dziedziczne defekty już wyraźnie widoczny od 4 miesięcy na zachowania i ruchu szczeniaka. Na przykład, można pobrać szczeniak dość powolny w ruchach, nie są skłonni do skoku, niepewny chód, chwiejny chód, sztywność podczas jazdy. Wizualnie w tych psów jest wyraźnie widoczne wąskie i słabe uda.

Główne rodzaje dysplazji

Stwardnienie nasadowej dysplazji

Bardzo ciężki etap uszkodzenia stawów, co jest związane z zwapnienie szyszynki. Pies jest zazwyczaj wpływa w momencie narodzin, stawy mogą pojawić się obrzęk, jest oszałamiająca chód i zamachnął. Szczenięta nagle przestają rosnąć. Ta wada jest dziedziczna, ale jego pochodzenie genetyczne wciąż nie jest dokładnie znana.

Dysplazja stawu łokciowego

Inna część odchylenia stawów, który związany jest z ubytku stawu łokciowego przednich kończyn. Co do zasady, nie jest już w 4-6 miesięcy i może wpływać zarówno dwu- i jedną nogę. Najczęściej łokieć dysplazji u psów usuniętych chirurgicznie i leczenia chirurgicznego, ale wyhodować osoby chore nie są dozwolone nawet po odzyskaniu. Wada ta jest także korzenie genetyczne.

dysplazja stawów biodrowych

Jak już powiedzieliśmy, jest najczęściej spotykaną formą występku, który obchodzony jest w dużych ras psów. Lekarze weterynarii są następujące podstawowe objawy, które określają zakres i obecność dysplazją stawu biodrowego:

• nieprawidłowe położenie tylnych kończyn;
• Złożoność postawy „żaba” - wyciągniętymi tylne nogi w pozycji leżącej na brzuchu;
• mała aktywność;
• Występowanie kulawizny podczas długotrwałego wysiłku fizycznego;
• chód niestabilność;
• Puppy trudne podjazdy;
• skok trudności;
• Nie można zejść lub wspinać się po schodach.

Dysplazja stawów biodrowych u psów również powoduje asymetrię ciała. Na przykład, klatka piersiowa jest szeroka i duża, i wąskie biodra, nogi tylne słabo rozwinięty. Psy w ruchu przenosi ciężaru i obciążenia przedniej części ciała, w której najbardziej rozwijającą się silniejszy. Ważne jest, aby pamiętać, że w młodym wieku organizm może zrekompensować wady osadzeniem nowej tkanki kostnej, ale choroba wzrosła jedynie z wiekiem. Dlatego ważne jest, aby przeprowadzić kompleksowe leczenie i wsparcie.

Leczenie i profilaktyka dysplazji

Do tej pory dysplazja wyleczyć całkowicie niemożliwe, ale możliwe jest spowolnienie jego rozwoju i za pomocą różnych metod i narzędzi, które ułatwiają życie chorego zwierzęcia. Jeśli to naprawdę się dzieje, że twój pies ma tę wadę, że jest to konieczne do podjęcia wszelkich starań, tak aby żyła pełną i bezbolesne życie. Wykorzystuje złożonych preparatów i przeciwbólowe. Na przykład, ból jest często stosowana Kvadrisol -5 do zmniejszenia stanu zapalnego - fenylobutazon, od zniszczenia stawów - Stride, jakichkolwiek suplementów witaminowych i mineralnych oraz specjalną dietę i ćwiczenia schematu.

leczenie operacyjne

Jako jedną z metod leczenia jest bardzo skomplikowane i zaawansowane formy, w których ruch psa w ogóle trudne do zrealizowania. Rzadko używany, jako weterynarz nie może zagwarantować, wyniki i sukces operacji. Jednocześnie dzisiaj odbyła wiele rodzajów operacji z dysplazją. Konkretny rodzaj obróbki nadaje lekarza po zakończeniu badania.

Miektomiya mięśnie grzebieniowe

Prosta operacja, w której chirurg rozcina wewnątrz grzebienia biodrowego mięśni. To przyczynia się do zmniejszenia presji na stawu i zmniejszyć ból podczas ruchu. Ta operacja jest przeprowadzana jedynie na młodych psów do dalszej stabilizacji.

resekcja stawu

W tej operacji, głowa kości biodrowej usunięto i zamocowane w samej specjalnego spoiwa kończyny. Mobilność jest zachowana jedynie u psów o masie ciała mniejszej niż 15 kg. Dlatego ciężkie skały wydają się zrobić taką operację bez rezultatu.

Potrójna osteotomia miednicy

Dość skomplikowana operacja, która nie może wydać każdy chirurg. Tak więc nie jest cięty do jamy kostnej, a następnie rozmieścić je tak, że staw biodrowy jest lepiej do stykania się z nim. Bezpieczna wynikiem dodatkowej płytce. To spędził tylko młodego psa.

Mezhvertluzhnaya osteotomii

W tej operacji, fragment w kształcie klina, usuwa się kości szyjki. W efekcie lepsze kości zawarte w zagłębieniu i posiada specjalną płytkę kostną. Jest tylko młody pies.

stawu biodrowego

Sporządzono w wyspecjalizowanych ośrodkach z obecnością niezbędnych narzędzi i protez biodrowych. Podczas pracy, gdy pacjent jest całkowicie usunięty i zastąpiony nowym połączeniu. W większości przypadków wynikiem leczenia umożliwia powrót psa do zupełnie normalne życie.

Stosowanie leków

W przeciwieństwie do operacji, stosowanie specjalnych leków nie są w stanie w leczeniu dysplazji tylną konechnochtey i usunąć tylko niektóre z jego objawów. Na przykład, eliminuje lub zmniejsza Rimadyl kalectwo. Wykorzystuje lek na całe życie. Również dzisiaj, istnieje wiele leków homeopatycznych, na przykład, Traumel, Discuscom.

prawidłowe karmienie

Pies cierpi na kończynach dysplazją koniecznie musi spożywać dodatkowe nawożenie hondroetinom i glukozaminy. Mogą być stosowane jako środek zapobiegawczy dla szczeniąt, a już choroby pozornej. Ale oni nie leczą, ale tylko pomóc zawierać negatywne skutki dysplazji. Ogólne zasady władzy w pierwszej kolejności jest bardzo ścisła dieta i waga kontrola. Nie pozwalają zbyt dużo normy wiekowej.

aktywność fizyczna

Psy mają skłonność do dysplazji lub kończyny jest już jasne, jego kształt, nie można mieć duże obciążenia. Długi bieg, skok, grać ze zdrowymi psami - to wszystko prowadzi jedynie do powikłanie etapie choroby. Ale nawet bez ruchu nic dobrego się dzieje tutaj jest ważny kompromis. 6-7 miesięcy zbyt aktywne obciążenie zakazane dla psów ze skłonnością do dysplazji, ale to nie ma zastosowania do pływania. Dopiero od tego wieku, pod ścisłym nadzorem lekarza weterynarii i wyników badań, możliwe jest zwiększenie obciążenia.

Test do wykrywania dysplazji

Test do identyfikacji dysplazji jest przeprowadzana w biurach weterynaryjnych, gdzie istnieje maszyna X-ray. W wieku od 1 do 1,5, pies powinien być zbadany przez lekarza, przeprowadzono badanie palpacyjne kończyn i niezbędnej rentgenowskiego stawu biodrowego. W zależności od wyniku testu jest przypisany opieki i wsparcia lub interwencji chirurgicznej. Ten test pozwala dowiedzieć się dokładnie stopień choroby lub predyspozycje do jej wystąpienia. Jednakże, istnieją inne rodzaje badań, opracowane przez różnych lekarzy weterynarii, na przykład testy Ortolani.

Galeria

Wideo „Co trzeba wiedzieć o właściciela dysplazji pies?”

W tym filmie można dowiedzieć się więcej informacji na temat tej choroby ze słów doświadczonego hodowcy. Mówi nie tylko objawy, ale również środki zapobiegawcze dla zwierzaka. Należy zwrócić szczególną uwagę na lekcjach mskulatury który udziela specjalistycznych.

 Ładowanie ...