Zapalenie rogówki i spojówki u psów: Przyczyny i możliwości leczenia

Łzy często postrzegane przez osobę jako odbicie smutku lub odwrotnie, wielkiej radości. Niewielu ludzi myśli o tym, że od skromnych gruczołów łzowych zależy od stanu naszych oczach i oczach naszych czworonogów. Jeśli się z nimi, że coś było nie tak, to wynik mógłby być równie dobrze suchości rogówki: psy często nie tylko powoduje utratę wzroku, ale również może prowadzić do utraty oka.

Więc to nie jest trudne do zrozumienia, w „suchego oka”, odnosi się do patologii sugerując niewystarczającej ilości w jamie spojówki płynu łzowego. W wyniku tego szybko rozwijającego się zapalenia spojówek i rogówki. Suszone rogówka jest pozbawiona tlenu i substancji odżywczych, szybko ulega destrukcyjnych zmian. Suszenie można prowadzić do owrzodzenia rogówki, pęknięć, a nawet pękają, przez wtórne zakażenia bakteryjne, bliznowacenie rogówki, unaczynienie rogówki (gdy kiełkowanie naczyń), a nawet zasolenie (odkładania soli).

Dlatego jest patologia? Jak go zidentyfikować?

Przyczyn jest wiele. Należą niedoczynność tarczycy, zakażenie gruczołów łzowych (szczególnie niebezpieczne wirusa nosówki psów), choroby autoimmunologiczne, niektóre zaburzenia neurologiczne i innych czynników predysponujących. W rzadkich przypadkach, raczej może wystąpić z wrodzonymi gruczołów łzowych. Zwykle pojawiają się w młodym wieku. Zdarza się, że gruczoły zaczynają działać słabo po urazie mechanicznym, udar mózgu, kontaktu wzrokowego z piaskiem lub niektórych chemikaliów.

Ponadto, zapalenie rogówki i spojówki może wystąpić wtedy, gdy niektóre rodzaje nadużywania antybiotyków, i niesteroidowe leki przeciwzapalne. Ponieważ niektóre z tych leków może być konieczne do leczenia innych chorób, jest często konieczne, aby tolerować początkowego etapu zapalenia rogówki i spojówki. Ale należy pamiętać, że przez długi czas, więc nie będzie, ponieważ jest mało prawdopodobne, aby być lepiej niż konsekwencje infekcji ślepota, a nawet utrata oka.

Rozpoznanie opiera się na historii, objawów klinicznych oraz niektórych procedur diagnostycznych. Jest to bardzo pouczające kolorowania fluoresceiny powierzchnię rogówki. Jeżeli świecą na „barwnych” oko ultrafioletu, wszystkie obszary, gdzie zaczyna się powstawanie wrzodów rogówki, są jasnozielone. Istnieją inne metody barwienia diagnostycznego, z których niektóre umożliwiają określenie stopnia zdrowia nabłonka podszewka spojówki. Ponadto, cytologia muszą podjąć pewne komórki nabłonka rogówki i sprawia wyskrobin z obszarów dotkniętych katastrofą.

Ale to wszystko - skrajne przypadki. Z reguły wystarcza do przeprowadzenia testu diagnostycznego Schirmer. W rzeczywistości jest to bardzo prosta: wziąć pasek papieru specjalnego (takiego jak blot), a następnie umieścić w rogu oka nawet na minutę. Potem zrobiło się również interpretować wynik długości obszaru zwilżonym. Jeśli jest równy 1,5 cm (lub więcej), to wszystko jest w porządku. Mniej niż centymetr - średni stopień suchości. Kiedy pasek jest nawilżana przez pięć milimetrów lub mniej, istnieje silna degradacja gruczołu łzowego, obarczona szybkiego rozwoju zapalenia rogówki i spojówki.

leczenie

W leczeniu tej choroby ma kilka głównych celów. Głównym zadaniem jest jak najszybsze zatrzymanie rozwoju mikroorganizmów chorobotwórczych, który szybko przenika przez osłabione i zwiędły tkanek oka. W tym celu wyznaczony antybiotyki o szerokim spektrum działania oraz inne leki przeciwbakteryjne. Niesteroidowe leki przeciwzapalne są pokazane tylko (!) W przypadku, gdy kolor nie stwierdzono owrzodzenia rogówki. Leki te zmniejszyć zapalenie spojówki i rogówki powierzchni, a jednocześnie zmniejszenia długotrwałe efekty bliznowacenia. Kortykosteroidy nie może być stosowany w obecności owrzodzeń, ponieważ mogą one zmniejszyć tempo gojenia i pogłębić proces wrzodziejące.

Ostrzeżenie! Ważnym dodatkiem do leczenia jest stosowanie różnych kropli nawilżających. Jeżeli proces jest jeszcze uruchomiony, oraz suszenie rogówki już znacznie korzystniejsze od zastosowania maści, ponieważ są one w stanie zatrzymać wilgoć dłużej.

Spośród nowych leków, opracowanych specjalnie (łącznie) w leczeniu rogówki cyklosporyna można rozróżnić (Optimmune) i takrolimus. Leki te mają na celu stymulować syntezę płynu łzowego przez organizm. Należy pamiętać, że leczenie za syndrom „suchego oka” często przez całe życie, i ma na celu niwelowania skutków suszenia rogówki. Komplikacje z ich recepcji są bardzo rzadkie. Międzynarodowe Stowarzyszenie Weterynarii wynika, że ​​to nastąpi w czasie krótszym niż 5% przypadków.

Komplikacje z otrzymywania cyklosporyna i takrolimus zwykle ograniczone lekkie zapalenie spojówek. Dzieje się tak tylko w rzadkich przypadkach, w których wykryto szczególności psich reakcję alergiczną na składniki tych preparatów. Z reguły celem płuc leki przeciwhistaminowe pomaga szybko i niezawodnie poradzić sobie z tymi problemami.

interwencja operative

Technika chirurgiczna - jedyna szansa na całkowite wyleczenie z gruczołów łzowych i naturalnej wilgoci oka w przypadku zaniku. Operacja jest bardzo skomplikowane, i tylko przez lekarza weterynarii okulisty najwyższej klasy.

Istota działania - przeniesienie kanału gruczołu ślinowego ślinianki oka. Przewód powinien być starannie „vyschepit” od otaczającej tkanki i wysłać do kącika oka. Ślina w tym przypadku, jest to rodzaj „ersatz” płynu łzowego. Jedyną wadą tego sposobu (oprócz złożoności) polega na tym, że wraz z upływem czasu w oku może być opóźnione małą ilość soli mineralnych, ale są łatwo usunąć za pomocą specjalnych kropli. Ponadto, istnieje efekt bardziej zabawny „łzawią” podczas posiłków, gdy zwiększa się wydzielanie śliny, pies zaczyna Wydaje się, że radość na widok jedzenia ...