Terier irlandzki

Terier irlandzki (Eng. Terier irlandzki, HDI. Brocaire Rua), być może jeden z najstarszych terierów, pojawił się na terytorium Irlandii, około 2000. Lat temu. Starożytne rękopisy przechowywane w Muzeum historii Dublina zawierać odniesienia do podobnych psów, ale pierwsza cyfra odnosi się do 1700 roku.

tezy

• Terier irlandzki biednych dogadać z innymi psami, szczególnie tej samej płci. Cieszę się intermeddle w walce, a nie z powrotem w dół.
• Mogą być uparty.
• Są to typowe terriery: będą kopać, łapać i udusić.
• Jak kora.
• Energiczne trzeba ładunki zarówno fizyczne i psychiczne.
• Zaleca się, aby przejść naukę i mają trenera z terierów doświadczenia.
• Dominujący i może próbować zająć miejsce lidera w domu.
• Generalnie, zdrowa rasa. Ale szczenięta lepiej kupić sprawdzoną hodowcy.
• Jeśli zdecydujesz się kupić szczenię terier irlandzki, wybierz sprawdzonych szkółek. Kup terier irlandzki od nieznanych producentów, a następnie potraktować go czy będzie to Metis .... Odpowiedzialny zavodik odsłonić szczenięta z wadami genetycznymi, przesiewa je, a pozostałe kształcić i zaszczepić prawo. Cena waha się od szczeniaka 25 000 do 30 000, a lepiej przepłacać za zdrowe, o stabilnej psychice.

Historia rasy

Pochodzenie rasy nie jest znana, przypuszcza się, że terier irlandzki wywodzi się z czarno-tan terrier zhostkosherstnogo lub wilczarz irlandzki. Początkowo te psy nie były trzymane na piękno i jakość polowania, urodził Flecista. Rozmiar, kolor i inne cechy nie ma znaczenia, musieli naciskać gryzonie, nie uderzając artykuł. praca hodowla rozpoczęła się dopiero pod koniec XIX wieku, kiedy to stała się popularna Wystawie, a wraz z nimi i modzie dla rodzimych ras. Pierwszy klub powstał w 1879 roku w Dublinie. Angielski Kennel Club uznał rasę i przypisuje go do rdzennej terier irlandzki mniej więcej w tym samym czasie. Naturalnie, najbardziej popularne wśród tych psów w domu, ale stopniowo rozprzestrzenia się poprzez miłość do dzieci na całym świecie.

opis

W terier irlandzki średniej długości ciała, choć są nieco dłuższe niż dziewcząt niż chłopców. Jest aktywny, elastyczne suche pies, ale w tym samym czasie i silny, zrównoważona i symetryczne.
Do pracy psy wysokość i ciężar mogą się różnić, ale generalnie, mężczyźni ważyć do 15 kg, kobiety do 13 kg. W kłębie 46-48 cm dotrą chociaż psy mogą często znaleźć 50 lub nawet 53 cm wysokości.

Herb terier irlandzki trudnych, ciasnych do ciała. I to jest tak gruba, że ​​nawet palce rozstał się włosy, nie można zawsze obejrzeć skórę. Wełna podwójne, koszulka z góry sztywnej i prostych włosów i grubości podkładu, bardziej miękkiego i zapalniczki tonu. Na bokach wełny jest bardziej miękki od tyłu i nogi, przy jednoczesnym zachowaniu ogólnej struktury i w uszach jest krótsza i ciemniejsze niż korpus. Z wełny twarzy tworzy znaczącą brodę, ale nie tak długo, jak w sznaucerów. Oczy są ciemnobrązowe, a nad nimi wiszą grube brwi.

Zazwyczaj są one w tym samym kolorze, choć małe białe plamy na klatce piersiowej dopuszczalna. umaszczenie różnych odcieniach czerwieni lub pszenna. Szczenięta rodzą się często z ciemnymi włosami, ale z biegiem czasu zmiany kolorów.

charakter

Terier irlandzki są trzymane jako zwierzęta domowe i strażników, już dawno przestała być tylko szczur-łapacze. Charakter ich zabawny i miły, ale nadal istnieją silne nuty typowe dla lęku terierów. Kochają dzieci, ale nie zostawiaj małych dzieci bez opieki. Zasada ta odnosi się do wszystkich psów, niezależnie od rasy. Wszystko alert, oni czuwać nad jego terytorium i będą wiedzieć, czy coś poszło nie tak. Oznacza to, że szczenięta potrzebują socjalizacji, w przeciwnym razie będą one bardzo nieufny w stosunku do obcych.

Zachowane w terier irlandzki i instynktu łowieckiego, co oznacza, że ​​małe zwierzęta złapane w nogach nie do pozazdroszczenia. Na spacerze jest lepiej trzymać psa na smyczy, w przeciwnym razie może zacząć ścigać małych zwierząt, w tym kotów. Nie podoba terierów i psów własnej płci, szczęśliwe, aby stanąć do walki. Socjalizacja należy rozpocząć od wprowadzenia do innych psów, szkolenia szczeniaka do tej walki i dominują inni nie mogą.

ludzie niedoświadczeni i pewnie nie trzeba rozpocząć terier irlandzki jako właściwa edukacja wymaga doświadczenia i silne umiejętności przywódcze. Bez spokojnej, konsekwentnej, autorytatywnego rodzicielstwa, właściciel może uzyskać źródło problemu, zamiast posłusznego psa. Na etapie ustalania szczeniaka, należy ustawić surowe zasady i granice, utrzymanie psa w nim i nadal zachować spokój i powściągliwość.
 
Terier irlandzki są inteligentne i szybko wyszkolony, ale też uparty i zawzięty. Mimo swojego przywiązania i oddania, są one znacznie mniej skłonni zadowolić właściciela, niż inne psy. Oznacza to, że kiedy szkolenie terier irlandzki trzeba użyć pozytywne wzmocnienie i leczy, i powinny one być krótkie i ciekawe.

Bezpretensjonalny i średnich, teriery te mogą żyć na wsi, miasta, prywatnym domu lub mieszkaniu. Ale oni potrzebują codziennej aktywności i stres. Łatwy spokojnego spaceru do nich nie wystarczy, trzeba pobrać zarówno ciało i głowę. Aktywne gry, szkolenia, podróży, razem z właścicielem, aby pomóc psu, aby pozbyć się nadmiaru energii i utrzymać właściciel mieszkania. Podczas spaceru, aby spróbować pies był obok ciebie, a nie przed. Bowiem zgodnie z terierów, którzy są z wyprzedzeniem, a hostem. Jeśli się na tyle obciążenia, w domu zachowuje się spokojnie i cicho.
Podobnie jak wszystkie teriery uwielbiają kopać ziemię i podróżować, tak że ogrodzenie musi być niezawodny.

pielęgnacja

Wymaga przeciętnie opieki złożoności. Oni nie rzucają dużo jak regularne szczotkowanie z pędzlem zmniejsza ilość wytrąca wełny znacząco. Mycia konieczne tylko w przypadku konieczności, ponieważ często zmniejsza wielkość kąpielowy tłuszczu na futro, a zatem i właściwości barierowe. Psy wykazujące co wymagają więcej opieki dla innych dwa razy rocznie wymaga umiarkowanego przycinania.

zdrowie

Terier irlandzki - to zdrowa rasa. Ich średnia długość życia osiąga 13-14 lat, z problemami choroby są rzadkie. Większość z nich nie ma alergii na żywność, jak również choroby genetyczne. A biorąc pod uwagę ich niewielki rozmiar, rzadko cierpią na dysplazję stawu biodrowego.

W latach 1960-1979 były problemy z nadmiernym rogowaceniem, choroba wpływa na skórę i powoduje nadmierny rozwój komórek warstwy rogowej. Ale dziś wiemy, które linie są nosicielami genów odpowiedzialnych hodowców i unikać ich.