Brytyjski szynszyli

brytyjski krótkowłosy. Jaka jest różnica z niego Brytyjskie koty Standardowym kolorem? Myślisz tylko luksusowe futro, godny królów? I tu i tam!

Zachowując wszystkie pozytywne cechy Brytyjczyków, Chinchilla poczyniła znaczne pozytywne zmiany w charakterze i wyglądzie rasy.

Aby rozpocząć z zewnętrznej futrze ... brytyjski szynszyli biały, ale z sczerniałe wskazówek, wygląda królewskiego płaszcza.

Wyobraź sobie: Anglia, Londyn, pałac królewski, salę tronową, na tronie Marii Stuart (dobrze, Scarlett Johansson w roli) - majestatyczny, tradycyjnie srebrnej sukni, arystokrata arystokratów. dobrze, brytyjski szynszyli Martwa urodzony i autokratyczny. Ponadto, jeśli to panował w pałacu, nie ma „myszy na dywanie”, jednak nie zrobił. Uff! W rzeczywistości, mówimy o brytyjskiej rodziny królewskiej ma pochodzić nie tylko - wiesz, na przykład, że księżniczka Victoria (wnuczka królowej Wiktorii) był udany hodowca kotów szynszyli, a jej zwierzaki często uczestniczył w wystawach.

Chinchilla kolor pochodzi od Brytyjczyków Koty perskie tytułowy kolor. Uważa się, że charakter - bardziej miękki, „humanizowane” Brytyjczycy koloru otrzymał od swoich „perskie” przodków. Być może jest to prawda, ponieważ kot perski Najbardziej „skierowany” kot ludzki nie jest w stanie żyć bez miłości i opieki właściciela.

brytyjski szynszyli To może dobrze przeżyć bez ludzkiej opieki, w tym nie ma wątpliwości - w rzeczywistości są one doskonałe myśliwych. Ale żyć bez mężczyzny, bez jego ukochanej, szynszyle nie chce - jest to niezbędne do komunikowania się z Ciebie i Twojej miłości. Ale czasami wydaje się, że dobre zachowanie brytyjski szynszyli, ze względu na jego wygląd równie nieskazitelnej - bezwartościowym Highborn urody źle się zachowywać.

Wieczorem, gdy przyjdziesz do domu z pracy, karmić, nie czerpać, a on musi powiedzieć, jak to nie było łatwe bez ciebie - nikt nie mówić, a ulubiona zabawka przewrócił pod lodówce, a nie było nikogo, aby ją ... Oczywiście, prędzej czy później twoja komunikacja z szynszyli brytyjskiej arystokracji, przestałby być monologiem. Komunikacja ta wzrośnie do dialogu poufne i powiedz mu o swoich problemach też. Zatrzymaj się na chwilę, spojrzeć na to z boku i zapytał: „A jeśli on nie bierze za kamerdynera?”