Koty etologii. Dlaczego koty przywiązują się do ludzi?

Dla osób zaangażowanych w porównawczych kotów etologii, ważne jest, aby odpowiedzieć na pytanie: co to jest zachowanie tych zwierząt jest wrodzony i że jest przyswajane przez całe życie. Odpowiedź pomógł dać eksperymenty, które weszły do ​​nauki zwanej „Eksperymenty-of Kaspar Hauser”.

Mały kot i kot hodowano na Uniwersytecie w Mainz w całkowitym oderwaniu od siebie i od innych kotów. Obaj mieli kontakt tylko z ludźmi. Stając się dojrzałą, nie wiedzieli, jak odnosić się do siebie. Wszystkie z nich, w tym instynktu seksualnego i miały na celu osoby. Oznacza to, że chociaż wiele z czynników behawioralnych i są nieodłącznym (instynkt seksualny, na przykład), wybór obiektów, trzeba nauczyć. Wrodzona znowu jest znajomość poszczególnych cech obiektu (tzw klucz bodźce), ale nie całość wszystkich szczegółów. Jeśli w pewnym momencie po urodzeniu zewnętrznego bodźca zbiega się z wrodzonym żywy wzór, stanie się zakaz poboru trwałe doświadczenie. Konrad Lorenz nazwał go „odcisk palca”.

Dlatego zdarza się, że osoba, która spotkała młodego zwierzęcia w młodym wieku (okres sensibelny), osoba, która porusza się i mówi, może zająć miejsce matki. Cielę następująco mężczyznę, jakby to była jego własna matka. Nawet dzikie koty, hodowane i wykształceni ludzie są bardziej przywiązane do swoich opiekunów i nie może normalnie komunikować się z innymi dzikimi kotami, niemal przez całe życie.

Koty z Mainz nie tylko nie mogły kojarzyć się z sobą lub z innymi kotami, nie mogli nawet stykać się ze sobą, a więc były przywiązane do ludzi! Z natury nie wiedzą, jak wygląda osobnikami swojego gatunku, a w fazie sensibelnoy przyjąć inne rodzaje stworzeń dla ich własnego gatunku.

U psów i kotów, faza ta trwa od trzeciego do piątego tygodnia życia. W normalnej sytuacji będącej że dba o dziecko, matka. Jeśli ich „matka” staje się człowiekiem, dzieci traktował go z absolutnym zaufaniem. Więc przedwcześnie wyrwane z matką i siostrami z braćmi kotka wyhodowana bez stałego kontaktu z innymi kotami, jest całkowicie uzależnione od ludzi. To nakłada na nas szczególną odpowiedzialność, która nie może zostać dodany do siebie w przyszłości, gdy pozwoliliśmy sobie na interwencję w naturalnym przebiegu rozwoju zwierzęcia. Dla jednej osoby, takie relacje mogą być źródłem szczęścia na całe życie. Ale tu musimy mieć świadomość, że tej komunikacji dwukierunkowej, a tak samo ważne dla drugiego podmiotu.

Oczywiście, kot przywiązany do człowieka, który nie musi uczyć się wszystkich nawyków z kociego. Vital momenty w jej zachowaniu, oczywiście nieodłączne działania.